نقش منابع انسانی در بکارگیری مصالح با دوام در پروژه های شهری

در دنیای ساخت و ساز با مسئله هزینه روبرو هستیم. امروزه تکنیک هایی برای کاهش هزینه های ساخت و همچنین کاهش هزینه زندگی ارائه شده. این تکنیک ها کمک میکند با کاهش استفاده از مصالح، آسیب کمتری در مقایسه با روش های قبلی به محیط زیست وارد شود. امروزه بسیاری از افرادی که در حال ساختن و یا بازسازی خانه های خود هستند، تصمیم می گیرند که از مصالح ساختمانی سازگار با محیط زیست استفاده کنند. مصالح ساختمانی سازگار با محیط زیست یکی از مواردی است که باعث افزایش بهره وری انرژی مصرفی شده و تاثیرگذاری کمتری بر رفاه انسان و محیط زیست دارد مصالح مختلف بسیاری وجود دارد که سازگار با محیط زیست بوده و قابل استفاده هستند. برای تمامی مراحل ساخت از فونداسیون گرفته تا عایق کاری، لایه نهایی اجرا شده بر روی دیوارهای داخلی و خارجی، کف پوش و مصالح روی کانتر و... مصالح سازگار با محیط زیست وجود دارد. هدف مقاله حاضر نقش منابع انسانی در بکارگیری مصالح با دوام در پروژه های شهری می باشد. نیروی متخصص و نظارت نقش اساسی در ساختمان سازی دارد که سهم مصالح ساختمانی در مقایسه با دو عامل دیگر بسیار تعیین کننده است و استفاده از مصالح ساختمانی نامرغوب به عنوان مهمترین علت کاهش کیفیت ساختمان ها، نه تنها عمر مفید ساختمان را پایین می آورد بلکه سبب کاهش مقاومت ساختمان ها در برابر حوادث طبیعی از جمله زلزله نیز خواهد شد. به طور کلی استفاده از مصالح نامرغوب و نبود مهندسی دقیق ساختمان و همچنین احداث غیر کیفی ساختمان به دست افراد غیر متخصص، شرایط اقلیمی، محل استقرار سازه ها، طراحی، اجرا و نظارت از جمله دلایلی است که به گواه کارشناسان دست به دست هم داده و باعث شده است که طول عمر ساختمان ها و ساخت و ساز در اکثر کشورهای در حال توسعه نسبت به کشورهای پیشرفته کمترباشد.

Keywords:

منابع انسانی , مصالح با دوام , پروژه های شهری