پیش بینی اعتیاد به اینترنت براساس احساس تنهایی در زنان متاهل دارای اعتیادبه اینترنت شهر اصفهان در دوران کرونا

هدف: هدف از پژوهش حاضر پیش بینی اعتیاد به اینترنت براساس احساس تنهایی در زنان متاهل دارای اعتیاد به اینترنت شهر اصفهان دردوران کرونا در سال ۱۴۰۰ است. روش: روش پژوهش از نظر هدف کاربردی و از نوع توصیفی- همبستگی و جامعه آماری شامل کلیه زنان دارای اعتیاد به اینترنت متاهل ۲۵-۵۵ ساله شهر اصفهان در سال ۱۴۰۰ که به روش نمونه گیری هدفمند با در نظر گرفتن ملاک های مدنظر از بین زنان متاهل ۲۵ تا ۵۵ ساله که بیش از ۳ ساعت فعالیت غیرکاری در فضاهای مجازی و اینترنت دارند) انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها شامل پرسشنامه احساس تنهایی راسل و پیلوا و کورتونا (۱۹۸۰) و پرسشنامه اعتیاد به اینترنت بانگ (۱۹۹۸) بود. داده های به دست آمده در دو سطح آمار توصیفی (میانگین و انحراف معیار) و آمار استنباطی (ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون گام به گام) با استفاده از نرم افزار spss نسخه ۲۴ تجزیه و تحلیل شد. یافته ها: نتایج ضریب همبستگی پیرسون نشان داد که بین احساس تنهایی رابطه مثبت و معناداری با اعتیاد به اینترنت وجود دارد. نتیجه گیری: نتایج یافته ها نشان داد که احساس تنهایی توانایی پیش بینی اعتیاد به اینترنت را در زنان متاهل دارای اعتیاد به اینترنت شهر اصفهان در دوران کرونا راندارد.

Keywords:

کرونا , اعتیاد به اینترنت , احساس تنهایی , اینترنت.