اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر کارکرد خانواده و تاب آوری در زنان دارای تجربه خیانت همسر

یکی از مهمترین آسیبهای تهدیدکننده ازدواج، خیانت زناشویی است. لذا این پژوهش با هدف بررسی اثربخشی درمان پذیرش و تعهد بر کارکرد خانواده و تابآوری در زنان دارای خیانت همسر انجام شد. پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون و پس آزمون و با گروه کنترل بود. تمامی زنان متاهل مراجعه کننده به دادگستری شهر مشهد جامعه این پژوهش را تشکیل دادند، که از بین آنها با روش در دسترس تعداد ۳۰ نفر انتخاب و در گروه های آزمایش ۱۵ نفر و کنترل ۱۵ نفر جایگزین شدند. گردآوری داده ها با پرسشنامه کارکرد خانواده و پرسشنامه تاب آوری انجام شد. برای تحلیل داده ها علاوه بر آمار توصیفی از تحلیل کووایانس چندمتغیره استفاده شد. نتایج نشان داد که در مرحله پس آزمون بین میانگین نمره کارکرد خانواده و هر یک از ابعاد آن در آزمودنیهای دو گروه آزمایش و کنترل تفاوت معناداری وجود دارد(.(P<۰/۰۵ همچنین، آنالیز کوواریانس نشان داد که بین میانگین نمره تاب آوری آزمودنیهای دو گروه در مرحله پس آزمون از نظر آماری تفاوت معناداری وجود دارد(.(P<۰/۰۵ با توجه به یافته ها میتوان چنین نتیجه گرفت که این شیوه مداخله میتواند به عنوان درمانی کارآمد جهت بهبود کارکرد خانواده و سلامت روانشناختی مورد استفاده قرار گیرد.

Keywords:

پذیرش و تعهد درمانی , کارکرد خانواده , تاب آوری , خیانت زناشویی.