اثربخشی یادگیری مشارکتی در تفکر قطعی نگر و خودارزیابی دانش آموزان مقطع دوم متوسطه شهر تربت حیدریه

این پژوهش باهدف بررسی اثربخشی یادگیری مشارکتی در تفکر قطعی نگر و خودارزیابی دانش آموزان مقطع دوم متوسطه شهر تربتحیدریه صورت گرفت. روش تحقیق شبه آزمایشی و از طرح پیشآزمون - پس آزمون با دو گروه کنترل و آزمایش بود. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه دانش آموزان دختر پایه دوازدهم شهرستان تربت حیدریه در سال تحصیلی ۱۳۹۹-۱۴۰۰ بود. نمونه در دسترس پژوهش شامل ۴۰ نفر از دانش آموزان بود. جهت اندازه گیری متغیرهای پژوهش از پرسشنامه تفکر قطعی نگر یونسی (۱۳۸۳) و پرسشنامه خودارزیابی جاج و همکاران (۲۰۰۳) استفاده شد. ابتدا هر دو گروه مورد پیش آزمون قرار گرفتند، سپس مداخله آزمایشی بر روی دو گروه آزمایش به مدت دو ماه اجرا شد، پس از پایان مداخله هر دو گروه مورد پسآزمون قرار گرفتند. یافته های تحقیق با استفاده از روش تحلیل کوواریانس تجزیهوتحلیل شد. نتایج نشان داد که یادگیری مشارکتی تاثیر بسزایی در بهبود تفکر قطعی نگر و مهارت خودارزیابی دانش آموزان داشته است.

Keywords:

یادگیری مشارکتی , تفکر قطعی نگر , خودارزیابی , دانش آموزان.