بررسی اثربخشی درمان شناختی- تحلیلی بر کاهش نگرانی در بیماران مبتلا به اختلال وسواس فکری - عملی

هدف از پژوهش حاضر، بررسی اثربخشی درمان شناختی- تحلیلی بر کاهش نگرانی بیماران مبتلا به اختلال وسواس فکری - عملی بود. این پژوهش، شبه آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون همراه با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه بیماران مبتلا به وسواس مراجعه کننده به بیمارستان فارابی شهر اصفهان در سال ۱۴۰۰بودند که از میان آنها ۳۰ نفر به صورت نمونه گیری هدفمند، انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش ۱۵)نفر) و کنترل ۱۵)نفر) گمارده شدند. افراد گروه آزمایش، تحت گروه درمانی شناختی - تحلیلی به مدت ۸ جلسه ۹۰ دقیقه ای (در هرهفته دو جلسه) قرار گرفتند؛ گروه کنترل به مدت یک ماه در لیست انتظار قرار گرفت. به منظور جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه ،نگرانی در دو مرحله پیش آزمون و پس آزمون استفاده شد. داده ها با استفاده از آزمون تحلیل کوواریانس تک متغیره تحلیل شدند. یافته های حاصل از پژوهش نشان داد که با کنترل اثر پیش آزمون، بین میانگین نمرات پس آزمون گروه های آزمایش و گروه کنترل در متغیر نگرانی تفاوت معناداری وجود دارد. درمان شناختی - تحلیلی بر کاهش نگرانی بیماران مبتلا به وسواس فکری- عملی تاثیر دارد و میتوان از راهبردهای آن به عنوان درمانی سودمند بهره جست.

Keywords:

درمان شناختی - تحلیلی , نگرانی , , وسواس