ارزیابی درونی و اهمیت آن در بهبود کیفیت آموزش عالی

چند صباحی است که بحث توجه به کیفیت نظام آموزش عالی و بهبود و ارتقاء آن از رهگذر رهیافت ارزیابیدرونی مورد توجه مسئولین و دستاندرکاران قرار گرفته است. از سوی دیگر کیفیت دانشگاه ها و موسساتآموزش عالی کشور همگام با رشد کمی آن توسعه نیافته و همین امر مسائل و مشکلاتی را برای نظام آموزش عالیکشور به همراه داشته است. ارزیابی درونی با توجه به ویژگیها و فرایند اجرایی آن، چنان است که انجام آن، بهبودمستمر کیفیت نظام آموزشعالی را به دنبال دارد. ارزیابی درونی میتواند راهکار مناسبی در بهبود کیفیت برایمدیریت عملکرد نظام های آموزشی به ویژه مدیریت عملکرد موسسات آموزشی باشد. با توجه به اینکه اصولا بحثارزیابی و خصوصا ارزیابی درونی در نظام آموزش عالی کشور، موضوعی مهم میباشد در این پژوهش که به روشتوصیفی - تحلیلی انجام شد، با مطالعه پژوهش های گذشته و بررسی اسناد؛ ۱۰ منبع فارسی به عنوان نمونهپژوهش به صورت هدفمند انتخاب و جهت شناسایی و چرایی ارزیابی در بهبود کیفیت آموزش عالی مورد بررسیقرار گرفت. نتایج مطالعه در این مبحث حاکی از آن است که الگوی اعتبارسنجی به عنوان یکی از مناسبترینالگوها برای تعیین کیفیت در آموزش عالی ایران تشخ یص دادهشده است. این الگو الگویی دو مرحله ای است. کهمرحله اول آن یعنی «ارزیابی درونی» به یکی از رویکردهای مهم جهت بهبود کیفیت عملکرد نظام های آموزشعالی در ایران تبد یل شده است، مرحله دوم این الگو یعنی «ارزیابی بیرونی» پس از اتمام ارزیابی درونی درگروه های مشابه و تشکیل هیئت همگنان صورت می گیرد. از آنجا که یکی از ساز و کارهای مدیریت عملکرد درتولید و توسعه کیفیت، ارزیابی عملکرد است، ارزیابی درونی می تواند رهنمودهای مناسبی را جهت بهبود عملکرداعضاء نظام و یا به طورکلی نظام مورد ارزیابی ارائه دهد. اگر تغییرات مناسبی در عملکرد افراد و عملکرد موسساتایجاد شود، کیفیت نیز افزایش می یابد و مدیریت عملکرد میتواند با دریافت بازخوردهای ناشی از ارزیابی به رفعنقاط ضعف بپردازد. در نتیجه ارزیابی درونی میتواند راهکار مناسبی در بهبود کیفیت برای مدیریت عملکردنظام های آموزشی بهویژه مدیریت عملکرد موسسات آموزشی باشد

Keywords:

ارزیابی درونی , بهبود کیفیت , آموزش عالی