بررسی آموزش الکترونیک پساکرونا درآموزش و پرورش وتعلیم و تربیت

سابقه و هدف: هدف این مقاله، بررسی آموزش الکترونیک پسا کرونا در آموزش و پرورش و تعلیم و تربیت است که موردبررسی قرار گرفته است. مدرسه وآموزش و پرورش باید از کارکرد یاددهی به این کارکردبرسند که چگونگی یادگیری را بیاموزند، آن وقت پیچیدگی که درآن ابعاد مختلف، درتعامل با ارزش های تربیتی اسلام مطرح می شود بسیار عمیق تر می شود . مواد و روشها:.مطالعه حاضر از نوع توصیفی تحلیلی است و پس از بررسی مفاهیم با ارائه نتایج به پیشنهادات کاربردی پرداخته شده است. روش تحقیق حاضر توصیفی و روش گردآوری اطلاعات آن، کتابخانه ای است. بدین صورت که از منابع کتابخانه ای نظیر: کتاب، مقاله، منابع خارجی و ... و آموخته های محقق استفاده شده است. یافته ها: از نظر این پژوهش برنامه درسی که به صورت رسمی و اداری تجویز شده است و بنابراین، لازم الاجرا است. این برنامه ممکن است شامل فهرستی از اهداف قابل دستیابی، زیر مواد تفصیلی، چگونگی ارزشیابی و موارد دیگر باشد.برنامه درسی مجازی اساس توسعه یادگیری مجازی است که این برنامه ابتدا باید طراحی و تولید شود، سپس توسط معاونان با مهارت اجرا گردد و به طور مداوم مورد ارزشیابی قرار گیرد.. نتیجه گیری: از مباحث ایراد شده نتیجه گرفته می شود که برای طراحی برنامه درسی مجازی باید عوامل نافذ و اثرگذار بر برنامه درسی به عنوان مبانی شناسایی و سپس تعداد عناصر برنامه درسی و ویژگیهای آنها مشخص گردد. تعیین شیوه های تدریس و نحوه تعامل بین معلم و دانش آموز از دیگر تصمیم های مربوط به طراحی برنامه درسی مجازی است که در آن میزان و نحوه ارتباط همزمان و ناهمزمان بین معلم و دانش آموز مشخص می شود.

Keywords:

آموزش الکترونیک , آموزش و پرورش , پسا کرونا , یادگیری , تعلیم و تربیت.