بررسی نقش عناصر طراحی جداره های محلی در کیفیت محیط (نمونه موردی خیابان سنگ تراش ها در شهر اصفهان)

شهر در گذر زمان از پارامترهای مختلف کالبدی- اقتصادی- اجتماعی و غیره تاثیر پذیرفته و در نسبت با آنها کلیت خویش را شکل بخشیدهاست. به اعتقاد صاحب نظران بسیاری مظهر و تجلی گاه ابعاد گوناگون وجودی شهر سیما و پیکره کالبدی و کلیات حاصل از آن می باشد. یکیاز مهم ترین اجزاء و عناصر کالبدی شهر که در تقویت حس مکان در فضای شهری موثر واقع می گردد، ترکیب نمای ساختمان ها است. بهبیان دیگر شهر زمینه بصری مشترکی است که همه شهروندان هر روز به ناگزیر در معرض آن قرار می گیرد و بایستی از آن استفادهکنند.خیابان های محلی مسیرهایی هستند که ضمن محصور بودن به واسطه امکان مراوده بین انسان ها، دسترسی، تردد، خرید، تجمع، گذراناوقات فراغت و ... باید از فعالیت و سر زندگی نسبی هم برخوردار باشند. چنین فضاهایی لزوما باید دارای ویژگی های خاص فیزیکی و ادراکیبوده، در واقع این فضاها پدیده هایی هستند که خود را به صورت عنیتی باورپذیر به استفاده کنندگانش می نمایانند. این مسیرها اگر از کیفیاتبصری مناسب برخیردار نباشد، تاثیرات مخرب روحی و روانی زیادی بر استفاده کننده می گذارند.با توجه به تاریخچه تحولات نامطلوب جدارههای محلی در دوره های اخیر ایران، امروزه احساس نگرانی شدیدی نسبت به کیفیت این فضاها وجود دارد. جداره ها در تعریف فضاهای شهرینقش مهم و سرنوشت سازی دارند. هدف از این مطالعه بررسی برخی از عناصر طراحی کالبدی و ادراکی در نمای خیابان های محلی می باشد.در مقاله حاضر شاخص های موثر بر کیفیت نماهای خیابان محلی سنگ تراش ها واقع در منطقه ۵ شهرداری اصفهان که شکل گیوی آن بهدوران صفوی باز می گردد، معرفی شده است. در پایان، بخشی از اصول و مبانی که بتواند زمینه ارتقاء کیفی نماهای مذکور را فراهم آورد و بینسطح قابل رویت یک ساختمان با فضاهای شهری هماهنگی ایجاد کند، ارائه شده است.

Keywords:

خیابان های محلی , نما , عناصر کالبدی , عناصر ادراکی