کاربرد هندسه و گره چینی سنتی در المان های شهری معماری معاصر(مطالعه موردی میادین شهر کاشان در معماری پس از انقلاب)

رویکرد به کارگیری هندسه ایرانی و گره چینی، درمحوطه های شهری در معماری بعد ازانقلاب اسلامی از اتفاقات مقبولی است که باید گسترش و تعمیم یابد. پیشرفت های فناوری درزمینه های ابزار ساخت، تولید و تنوع مصالح می تواند باعث نوآوری هایی دربروز وتجلی هنرگره سازی وهندسه نقوش، درفضاهای باز شهری اعم از پارک ها و میادین شود. قابلیت های بالای گره چینی درکاربردهای مختلف محوطه ها اعم از ساخت المان ها، طراحی فیاهای شهری، کف فرش ها، ساخت وسایل موجود درمحوطه ها و نورپردازی ، می تواند در راستای احیای دستاوردهای معماری سنتی، زیبایی شناسی هندسی را به محوطه های شهری هدیه داده و حس تعلق را در فضای زندگی شهری به ارمغان آورد.دراین پژوهش ابتدا به شرح مختصری از تحولات معماری ایران از دوره قاجار به بعد، و هنر گره چینی و کاربردهای آن دردوره سنتی و معاصر پرداخته شده است. سپس کاربرد هندسه ایرانی در المان های مهم درمقیاس ملی، به عنوان یک کاربری جدید از گره چینی و هندسه نقوش درمعماری معاصرتبیین شده است. در انتها تحلیل و توصیف المان های شهری میادین کاشان در دوره بعد از انقلاب که با اتکاء به هندسه ایرانی و گره چینی طراحی و اجرا شده است، مورد بررسی و توصیف قرار گرفته اند. روش پژوهش در این مقاله مبتنی بر مطالعات اسنادی و کتابخانه ای، بررسی های میدانی سوژه های مورد نظر و تحلیل وتوصیف آن ها با اتکاء به تجربه شخصی بوده است. تحلیل زمینه های هندسی نقوش، مواد و مصالح جدید در گره سازی، روش های ساخت و نوآوری های به کار رفته از یافته های ایا مقاله می باشد

Keywords:

هندسه در معماری , گره چینی , معماری معاصر , المان های شهری