نقش واسطه گری تسهیم دانش در رابطه عدالت سازمانی و رفتار نوآورانه کارکنان استانداری مازندران

هدف از انجام این تحقیق بررسی تاثیر عدالت سازمانی بر رفتار نوآورانه کارکنان با توجه به نقش واسطه ای به تسهیم دانش در استانداری استان مازندران بود. این تحقیق از لحاظ هدف جزء تحقیق های کاربردی و از لحاظ روش، جزء تحقیق های توصیفی از نوع پیمایشی انتخاب شد. جامعه آماری این تحقیق را کلیه کارکنان استانداری استان مازندران در سال ۱۴۰۰ تشکیل داده اند که تعداد آن ها برابر با حدود ۴۸۰ نفر گزارش شد. بر مبنای حجم جامعه، تعداد نمونه با استفاده از جدول نمونه گیری کرجسی و مورگان برابر با ۲۱۴ نفر تعیین گردید، روش نمونه گیری نیز تصادفی ساده انتخاب شد. به منظور گردآوری داده ها از روش های کتابخانه ای و میدانی استفاده شد. تجزیه وتحلیل داده ها با استفاده از روش مدلسازی معادلات ساختاری تحت حداقل مربعات جزیی PLS انجام شد. نتایج این تحقیق نشان داد عدالت سازمانی بر رفتار نوآورانه کارکنان با توجه به نقش واسطه ای تسهیم دانش اثرگذار بود. همچنین عدالت سازمانی بر تسهیم دانش، تسهیم دانش بر رفتار نوآورانه کاری کارکنان و عدالت سازمانی به طور مستقیم بر رفتار نوآورانه کاری کارکنان نیز تاثیر معناداری داشته است.

Keywords:

عدالت سازمانی , تسهیم دانش , رفتار نوآورانه کارکنان