طراحی پروتکل های تمرینی به طور منظم و شدت متناسب بر تعامل متابولیسم چربی و تعادل اکسیداسیون چربی

میزان مصرف انرژی هنگام فعالیت بدنی عمدتا از ترکیب متابولیسم چربی و کربوهیدرات تامین میشود. میزان استفاده از این دو منبع به عنوان سوبسترا به رژیم غذایی، ذخایر گلیکوژن عضلات، شدت و مدت فعالیت، و نوع فعالیت ورزشی بستگی دارد.انجام فعالیتهای بدنی همیشه به عنوان یک راهکار مداخله ای حیاتی و مهم در پیشگیری و درمان چاقی در سنین مختلف زندگی مدنظر بوده است. علاوه بر بهبود آمادگی قلبی عروقی، حسایت به انسولین و پروفایل لیپیدی و همچنین کاهش فشار خون، فعالیت بدنی نقش مهمی در مدیریت و کنترل چاقی به واسطه افزایش مصرف انرژی در افراد چاق دارد. به طوریکه باعث تعادل انرژی منفی و افزایش اکسیداسیون چربی درعضلات فعال شده، در نهایت منجر به کاهش وزن میشود. اما تصور می شود که سازوکارهای اکسیداسیون چربی در افراد چاق دچار اختلال شود، برخی از آنها شامل ناتوانی در اکسیداسیون چربی در عضله اسکلتی، تغییر در برداشت اسیدهای چرب آزاد، کاهش لیپوپروتئین لیپاز و همچنین نقص در تعامل متابولیسم چربی این کاهش ظرفیت کربوهیدرات هنگام تمرین است. اکسیداسیون اسیدهای چرب ممکن است نقش مهمی در توسعه تعادل مثبت چربی داشته باشد و باعث ذخیره بافت چربی در افراد چاق شود. از طرفی ، کاهش فعالیت بدنی و ناتوانیهای حرکتی در سنین مختلف در افراد چاق و تجویز برنامه های تمرینی را برای به اثبات رسیده است این افراد لازم و ضروری کرده است. بنابراین ، یک هدف مهم در پیشگیری و درمان چاقی نوجوانان چاق که توانایی حرکتی و کاری ها آن به واسطه توده بدنی اضافی محدود شده است، طراحی پروتکل های تمرینی مناسب براساس انواع فعالیت بدنی سازگار با این افراد است.

Keywords:

فعالیت ورزشی , اکسیداسیون چربی , پروتکل های تمرینی