بررسی مشارکت سیاسی تشکل های دانشجویی دانشگاه های شهرکرد بر مبنای نظریه الزام سیاسی

یکی از شاخص های جوامع برخوردار از توسعه، مشارکت سیاسی است. این مشارکت نشانگر میزان الزام افراد به داشتن حقوق و وظایف نسبت به جامعه است. مشارکت تشکل های دانشجویی به عنوان یکی از گروه های موثر در شکل گیری، رشد و تداوم توسعه سیاسی، از اهمیت خاصی برخوردار است. هدف از نگارش این مقاله بررسی رابطه میان الزام سیاسی و مشارکت سیاسی تشکل های دانشجویی دانشگاه های شهرکرد است تا نشان داده شود کدام یک از متغیرهای الزام سیاسی در مشارکت سیاسی دانشجویان تاثیرگذار است. این مطالعه بر روی ۱۸۸ نفر دانشجو صورت گرفته است. در جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه هایی که اعتبار آن به روش صوری و پایایی آن به روش آلفای کرونباخ سنجیده و داده ها از طریق نر م افزار SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است. چارچوب نظری از مجموع نظریات الزام سیاسی جان هورتن با سه متغیر ( اختیارگرا، غایت گرا و وظیفه گرا ) و مشارکت سیاسی آلموند و وربا با دو وجه ذهنی- روانشناختی و عینی ( رسمی و غیر رسمی ) تشکیل شده که نشان از وجود همبستگی معنادار میان ابعاد الزام سیاسی و میزان مشارکت سیاسی تشکل های دانشجویی دانشگاه های شهرکرد دارد.

Keywords:

مشارکت سیاسی , الزام سیاسی , الزام اختیارگرا , الزام غایت گرا , الزام وظیفه گرا