رابطه همدلی، خودکارآمدی و زورگویی با نقش واسطه ای سبک های فرزندپروری
Publish Year: 1400
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 135
This Paper With 27 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JEPS-18-42_005
تاریخ نمایه سازی: 25 خرداد 1401
Abstract:
زورگویی یک پدیده جهان شمول و حائز اهمیت به ویژه در سنین مدرسه است که می تواند روند یادگیری فرد را مختل سازد. بنابراین، شناسایی عوامل مختلف مرتبط با افزایش و کاهش زورگویی اهمیت فراوانی دارد. مطالعه حاضر با هدف تعیین ارتباط بین همدلی، خودکارآمدی و زورگویی با نقش واسطهای سبک های فرزندپروری در دانش آموزان متوسطه دوره اول شهر زابل در سال ۱۳۹۸ انجام گردید.در این مطالعه توصیفی-تحلیلی به روش همبستگی، از بین جامعه آماری مشتمل بر ۸۰۵۳ دانشآموز متوسطه دوره اول، ۳۸۶ نفر شامل ۱۹۰ دانشآموز پسر و ۱۹۶ دانشآموز دختر که معیارهای ورود به مطالعه را دارا بودند، به روش نمونهگیری خوشهای چند مرحلهای وارد مطالعه شدند. ابزار گردآوری دادهها شامل فرم اطلاعات دموگرافیک، مقیاس همدلی دیویس (۱۹۸۰)، مقیاس خودکارآمدی عمومی شرر (۱۹۸۲)، مقیاس زورگویی کلامی الوئوس (۱۹۹۶) و مقیاس سبک های فرزند پروری بامریند (۱۹۷۳) بود. دادهها با استفاده از آمار توصیفی مانند میانگین و انحراف معیار و آمار استنباطی مانند ضریب همبستگی پیرسون و مدل معادلات ساختاری با استفاده از نرم افزارهای تحلیل آماری SPSS و Amos در سطح معناداری ۰۵/۰p< تجزیه و تحلیل شدند. نتایج نشان داد که بین مولفههای همدلی و خودکارآمدی با متغیر ارتکاب زورگویی و سبکهای فرزندپروری استبدادی و سهلگیرانه رابطهی منفی و معنادار و با سبک قاطع رابطهی مثبت و معنادار وجود داشت (۰۰۱/۰p<). بین متغیر ارتکاب زورگویی با سبکهای فرزندپروری استبدادی و سهلگیرانه رابطهی مثبت و با سبک قاطع رابطهی منفی مشاهده شد (۰۰۱/۰p<). همچنین، مولفههای همدلی و خودکارآمدی تنها از طریق سبک فرزندپروری استبدادی با متغیر ارتکاب زورگویی به طور غیر مستقیم رابطه داشتند (۰۵/۰p<). از این رو، جهت پیشگیری و کاهش زورگویی، تقویت دو مفهوم همدلی و خودکارآمدی در نوجوانان و همچنین آموزش نحوه فرزندپروری صحیح به والدین از طریق نهادهای اجتماعی چون مدرسه ضروری به نظر میرسد.
Keywords:
Authors
مهدیه آژعصاران
دانشجو دکتری روانشناسی تربیتی، گروه روانشناسی، واحد زاهدان، دانشگاه آزاد اسلامی، زاهدان،ایران
ولی مهدی نژاد
دانشیار دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه سیستان و بلوچستان، ایران
علی فرنام
دانشیار گروه روان شناسی، دانشگاه سیستان و بلوچستان، زاهدان، ایران
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :