کاربرد سیستم های فازی در اندازه گیری های آموزشی - تربیتی

هدف اصلی از بکار گیری آزمون های پیشرفت تحصیلی، ارزیابی آموخته های تحصیلی یادگیرندگان می باشد. آزمون های پیشرفت تحصیلی همانند  دیگر آزمون های روانشناختی و همچنین مقیاس های مختلف درجه بندی رفتار، تنها زمانی مفید و قابل استفاده می باشند که برآوردی مناسب و بدون سوگیری  از متغیر مورد نظر فراهم نمایند. با این حال،  بواسطه ماهیت متغیر های مورد مطالعه در حوزه روانشناسی و تعلیم و تربیت و همچنین ویژگی های ابزار های اندازه گیری، همواره زمینه برای حضور عوامل خطا در فرایند اندازه گیری وجود داشته و کمترین نتیجه این امر ابهام و بی دقتی در اندازه گیری و برآورد متغیر های مورد مطالعه می باشد. سیستم های مبتنی بر منطق فازی با بهره مندی از روش های نوین محاسبات ریاضی در تلاش است  تا حدی از ابهام موجود در فرایند اندازه گیری متغیر های مورد نظر را کاهش دهد. در پژوهش حاضر، داده های حاصل از آزمونهای میان ترم و پایان ترم درس آمار توصیفی دانشجویان کارشناسی، به عنوان داده های "خام" که دارای عدم قطعیت و مبهم در نظر گرفته می شدند، با استفاده از منطق فازی بعنوان یک ابزار موثر برای مقابله باعدم قطعیت درداده ها مورد تحلیل قرار گرفت و نتایج حاصل از روش پیشنهادی فازی وروش سنتی و بدون فازی (متعارف) مورد بحث قرار گرفت.

Keywords:

منطق فازی , سیستم فازی , مقیاس اندازه گیری , ارزشیابی پیشرفت تحصیلی