مدلسازی ترمودینامیکی کشش سطحی مخلوط ها ی دوجزئی شامل مایعات یونی به کمک مدل های شرشفسکی و لانگمویر

کشش سطحی یکویژگی در مایعات است که باعث میشود لایه بیرونی آنها به صورت ورقه ای کشسان عملکند. این همان ویژگی ای است که موجب ربایش دو سطح مایع به یکدیگر می شود؛ مانند دو قطره آب کههمدیگر را می ربایند و قطره بزرگتری می سازند . در این مقاله، کشش سطحی سیستم های دو جزئی حاویالکل (متانول و اتانول) و آب و مایع یونی ([EMIM][NO۳] ، [MMIM][DMP] [EMIM][DMP] , [EMIM][DEP] , [BMIM][DMP] , [EEIM][DEP] , [BEIM][DEP] , [BMIM][DBP]) با استفاده از مدل های ترمودینامیکی شرشفسکی ولانگمویر تعیین شدند. این منظور به کمک این دو مدل همبستگی کشش سطحی و انحراف کشش سطحی ازحالت ایده آل با غلظت مورد بررسی قرار گرفت. میانگین خطای بدست آمده از مقایسه داده های تجربی با نتایجحاصل از دو مدل تئوری (شرشفسکی و لانگمویر) و همچنین پارامتر های بهینه سازی شده به کمک الگوریتمبهینه سازی توده ذرات برای مدل لانگمویر، برای سیستم های دوتایی ارائه می شود. نتایج دقت بالاتر مدلشرشفسکی را نسبت به لانگمویر نشان می دهد.

Keywords:

مدلسازی , کشش سطحی , ترمودینامیک , مایعات یونی , شرشفسکی , لانگمویر