بررسی روایات اهتمام به امور مسلمین به مثابه قاعده فقهی تربیت اجتماعی

تربیت اجتماعی، از عرصه های مهم مسائل نوظهور فقهی در عصر حاضر است که بیان حکم فقهی آن لازم و ضروری است. در این میان، قواعد فقهی اجتماعی _ از جمله اهتمام به امور مسلمین به مثابه قاعده فقهی تربیت اجتماعی _ نقش بسزایی در توانمندی علم فقه برای پاسخ گویی به مسائل نوظهور در هر عصری را دارد؛ طوری که از طریق این قاعده و قواعد فقهی دیگر، احکام فقهی اثبات می شوند. از همین رو، تحلیل، تدوین و تنظیم قواعد فقهی تربیتی، به خصوص با توجه به تاثیر عنصر زمان و مکان در اجتهاد پویا برای کمک به استنباط حکم فقهی لازم و ضرورتی فقهی است.این پژوهش تلاشی در جهت بررسی روایات اهتمام به امور مسلمین به عنوان یک قاعده فقهی تربیت اجتماعی است. در این تحقیق، روایات باب اهتمام و همچنین روایات متناسب با این باب و برخی کلمات فقها جهت پاسخ به مسئله، مورد بحث و استناد واقع شده است. طبق مفاد ادله یادشده، مسئولیت اجتماعی به صورت عام و در خصوص تربیت اجتماعی در چهارچوب وظیفه حکومت، خانواده، عالمان و عموم جامعه به اثبات رسیده است.

Keywords:

واژگان کلیدی: «اهتمام» , «امور مسلمین» , «قاعده فقهی» , «تربیت» و «تربیت اجتماعی»