جایگاه اقتصادی فراورده های سازه بتنی در زیباسازی سیمای شهری

Publish Year: 1399
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 182

This Paper With 18 Page And PDF and WORD Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

MFTCONF06_148

تاریخ نمایه سازی: 31 خرداد 1401

Abstract:

گرچه مطالعات و تحقیقات در فضای شهری بیشتر معطوف به کالبد فضای شهر و چگونگی آرایش آن و نقش آن درتسهیل امور شهری بوده است، ولی درقوانین و مقررات در حوزه مدیریت و برنامه ریزی توسعه شهری کشور، عامل انسانی و توجه به نیازهای انسانی در فضای کالبدی شهر نیز قابل مشاهده است. یکی از مهم ترین فاکتورهایی که برای زندگی شهری توام با آسایش مطرح است بحث زیبایی و آسایش بصری انسان در شهر می باشد. انسان ها روزانه در برخورد با اولین عناصر و المان های سیما و منظر شهری، از آن احساس آشفتگی و یا آسایش می گیرند. انسان همواره زیبایی راتجربه نموده و مجذوب آن شده است، از این رو همواره به آفرینش آن دست زده است. اما هنگامی که شهر و فضای شهری به عنوان یک بستر مکانی و فرهنگی، محل عرضه هنر می شود؛ زیبایی شناختی، کارکرد و هویت هنر تحت تاثیر قرار گرفته و هنر به مثابه یک محرک معنا می یابد. از این رو اهمیت توجه به ابعاد زیبایی شناسی در محیط شهری را می توان در نقش آن در کل تجربه ای که از محیط شهری می توان داشت، دانست. هدف اصلی پژوهش حاضر جایگاه اقتصادی فراورده های سازه بتنی در زیباسازی سیمای شهری با استفاده از روش توصیفی- تحلیلی می باشد. نتایج پژوهش نشان می دهد از آنجایی که بتن دارای خاصیت شکل پذیری است از فرآورده های آن می توان در طراحی آشپزخانه (ظرفشویی بتنی)، حمام ، شومینه و حتی مبلمان استفاده نمود. این محصولات می توانند نقش واسطه را در طراحی فضا های داخلی ایفا کرده و با قرار گرفتن در کنار عناصر دیگر فضای زیبایی را به وجود آورند در این میان بهره گیری از بتن های رنگی می تواند بر دل انگیزی فضا بیفزاید. به منظور بهبود فضاهای شهری و جلوگیری از متروک ماندن و عدم استفاده از فضاهای شهری، شهرداری ها مجازند مالکان و صاحبان اراضی واقع در محدوده شهری را مجبور به احیاء اراضی و یا ایجاد ساختمان اساسی نمایند، در غیر این صورت تنبیهاتی بر آن مترتب است.

Authors

علیرضا بیاتانی

کارشناس ارشد اکوتوریسم؛ دانشگاه علم و فرهنگ