بررسی عملکرد دوزبانگی در پیشرفت تحصیلی دانش آموز

جمعیت ایران متشکل از اقوام و اقشار گوناگونی است که هر یک فرهنگ خاص خود را دارا هستند. حدود نیمی از این جمعیت را افرادیتشکیل می دهند که زبان مادری آنها فارسی نیست. با این وصف، آموزش و پرورش همچنان به روش متمرکز اداره می شود و زبانفارسی، زبان میانجی و ابزار رسمی آموزش است. دوگانگی زبان خانه و مدرسه، اغلب زمینه ساز مشکلاتی در امر یادگیری کودکان در دورهتحصیل می گردد. هدف از انجام این پژوهش توصیفی کیفی بررسی تاثیرات دوزبانگی بر کیفیت پیشرفت تحصیلی دانش آموزان دوزبانه است. پس از تقسیم بندی عوامل زبانی و فرازبانی موثر بر دوزبانگی، بر اساس نتایج پژوهشهای انجام شده بر دوزبانگی در ایران و جهاننشان داده شده که دوزبانگی می تواند برای نظام آموزشی، معلم و دانش آموز یک فرصت یا یک تهدید قلمداد شود. برنامه های آموزشهمگانی و متمرکز، بدون درنظر گرفتن تفاوت های زبانی و قومی می تواند آسیب جدی به دانش آموزان دوزبانه وارد کند. متقابلا، با ایجادیک تجربه آموزشی مثبت، نتایج تحصیلی دانش آموز دوزبانه می تواند با بهره گیری از توانایی های بالقوه در دو زبان، به نسبت دانش آموزتک زبانه بهتر باشد؛ زیرا ترجمه مفاهیم از یک نظام زبانی به نظام زبانی دیگر، افزایش قدرت ابتکار و قابلیت های شناختی، رشد تفکر واگرا،ایده پردازی، پردازش اطلاعات و ذهن سیال، از اثرات مثبت دوزبانگیست.

Keywords:

دوزبانگی , پیشرفت تحصیلی , یادگیری , عوامل فرازبانی.