بهینه سازی شارژ و دشارژ تصادفی خودروهای الکتریکی با هدف افزایش انعطاف پذیری در یک ریزشبکه ی هوشمند

این مقاله، برنامه ریزی بهینه ای جهت شارژ و دشارژ خودروهای الکتریکی با در نظر گرفتن عدم قطعیت قیمتهای بازار برق و با هدف افزایش انعطاف پذیری ریزشبکه ی هوشمند پیشنهاد میدهد. در این چارچوب، انرژی شارژ و دشارژ خودروهای الکتریکی به عنوان یک کالا در بازار برق قابل معامله است. همچنین تعامل میان نهادهای مختلف همچون؛ شرکت توزیع، پارکینگها و خودروهای الکتریکی در نظر گرفته شده است که بهره بردار سیستم توزیع بر منصفانه بودن و شفاف بودن قیمتها و اجرای صحیح معاملات نظارت میکند. در این ساختار، برنامه های پاسخگویی بار زمان استفاده (TOU) به کار گرفته شده است و رویکرد پیشنهادی، یک روش تئوری بازی میان شرکت برق، پارکینگ ها و مالکان خودروهای الکتریکی برقرار میکند. از آنجا که هر یک از نهادها به دنبال بیشینه نمودن منفعت خود هستند، لذا بازی مربوطه غیرمشارکتی است و استاکلبرگ نامیده میشود. به کارگیری این روش تئوری بازی غیرمشارکتی سه سطحی و ترغیب مالکان به مشارکت در سرویس V۲G سبب افزایش و بهبود شاخصهای انعطاف پذیری ریزشبکه خواهد شد. همچنین مسائلی وجود دارد که سبب افزایش تمایل مالکان خودروهای الکتریکی به شرکت در برنامه های پاسخگویی بار میشود که در این مقاله، علاوه بر مدلسازی رفتار حملونقل خودروها، ارائه ی مشوقها و توجه به موضوع محدودهی اضطراب بررسی شده است تا انعطاف پذیری افزایش بیشتری داشته باشد. کارایی ساختار پیشنهادی و برنامه ریزی بهینه ی شارژ و دشارژ خودروها از طریق مقایسه میان نتایج در حالت پاسخگویی بار و تئوری بازی بررسی شده است. نتایج نشان میدهد که رویکرد تئوری بازی سبب افزایش ۲۷/۲ درصدی سود شرکت برق شده است.

Keywords:

انعطاف پذیری , خودرو الکتریکی , تئوری بازی غیرمشارکتی , محدوده ی اضطراب , مدیریت سمت تقاضا