بررسی تاثیر سایبرلوفینگ ناشی از پاندمی کرونا بر عملکرد نوآورانه با میانجی گری اضطراب شغلی

هدف پژوهش حاضر، بررسی تاثیر سایبرلوفینگ ناشی از پاندمی کرونا بر عملکرد نوآورانه کارکنان با میانجی گری اضطراب شغلی بود. جامعه ی آماری پژوهش شامل کلیه کارکنان سازمانهای دولتی شهر بوشهر به تعداد ۲۶۵۰ نفر بود. نمونه ی آماری نیز شامل ۳۳۶ نفر از این کارمندان بود که تعداد آن به وسیله ی فرمول نمونه گیری از جامعه محدود کوکران محاسبه شد. روش نمونه گیری نیز نمونه گیری تصادفی ساده و از نوع سیستماتیک بوده است. بر اساس روش گردآوری داده، در تحقیق حاضر هم از مطالعات کتابخانه ای و هم از مطالعات میدانی استفاده استفاده شده است. از مطالعات کتابخانه ای به منظور تسلط بر موضوع، ادبیات و پیشینه ی پژوهش استفاده گشت و از مطالعات میدانی به منظور توزیع پرسشنامه و تحقیق هدف پژوهش استفاده شده است. در گام میدانی از از پرسشنامه ژانگ و همکاران (۲۰۲۲) با طیف پنج درجه ای لیکرت از کاملا موافقم (۵) تا کاملا مخالفم (۱) برای سنجش متغیرهای سه گانه ی تحقیق یعنی سایبرلوفینگ ناشی از پاندمی کرونا، اضطراب شغلی و عملکرد نوآورانه استفاده شده است. همچنین روایی (از طریق مراجعه به خبرگان) و پایایی پرسشنامه ها ( ضریب آلفای کرونباخ سایبرلوفینگ ناشی از پاندمی کرونا برابر با ۰/۸۵۶، ضریب آلفای کرونباخ اضطراب شغلی برابر با ۰/۸۴۰، ضریب آلفای کرونباخ عملکرد نوآورانه برابر ۰/۸۸۸ و ضریب آلفای کرونباخ کل پرسشنامه برابر با (۰/۹۱۱ مورد تایید قرار گرفت؛ یافته های ناشی از مدلیابی معادلات ساختاری (SEM) با استفاده از نرم افزار LISREL ۸.۸ نشان داد سایبرلوفینگ ناشی از پاندمی کرونا دارای تاثیر مثبت و معنی دار بر اضطراب شغلی و عملکرد نوآورانه کارکنان است؛ اضطراب شغلی به نوبه ی خود دارای تاثیر منفی و معنی دار بر عملکرد نوآورانه کارکنان است؛ در نهایت است تاثیر غیر مستقیم سایبرلوفینگ ناشی از پاندمی کرونا از طریق اضطراب شغلی بر عملکرد نوآورانه کارکنان تایید شد.

Keywords:

سابرلوفینگ ناشی از پاندمی کرونا , اضطراب شغلی , عملکرد نوآورانه.