بررسی آیین های عزاداری وتعزیه از منظر سفرنامه های اروپاییان در عصرصفوی

این پژوهش ضمن بازنگری سفرنامه ها ی عصر صفو ی در خصوص نحوه برگزاری عزاداریها، به چگونگی سازماندهی و مدیریت این آیین ها شامل نوع عزاداری ها ، امکانات ولوازم بکار گرفته شده ، نقش حکومت صفوی در برقراری آنها و نقش علمای شیعه در کیفیت این مجالس ونوع نگاه وبرداشتهای این سیاحان ازآیین های عزاداری معطوف خواهد بود. مامبر, دوگوورا ، شاردن ، دلاواله ، سانسون ، تاورنیه ، و دیگرسیاحان به این ایین ها اشاره نموده اند. تاثیر عزاداری ها درگسترش مذهب تشیع و رسمی کردن آن در ایران و نیز تلاش سلاطین صفوی بر گسترش آن اهمیت زیادی در سفرنامه های اروپاییان در این عصر داشته است . توصیف نحوه عزاداری مردم ایران ونوع نگاه این مسافران اروپایی به اشکال عزاداریها که عموما آنرا نوعی نمایش و تفریح تلقی مینمودند ، در گزارشات ایشان مشهود است. بکار گیری ادوات و ابزار عزاداری درمشاهدات این سیاحان تا حدودی مورد توجه واقع گردیده ولی کمترگزارشگری به درستی وفلسفه این ادوات توانسته پی ببرد. سعی این توصیف گران اروپایی بیشتر بر پایه تخیلات خودشان بوده و جایگاه سید الشهدا (ع) را نزد ایرانی ها نمی توانستند درک کنند. رنگ ها ونمادها ، نگاه روحانیت و علما به عزاداریها خصوصا جایگاه وعظ وخطابه ایشان برای مردم از نکات برجسته این سفر نامه هاست.

Keywords:

سفرنامه ها , سیاحان اروپایی , عزاداری , تشیع , صفویه