تبیین شفافیت در بناهای معماری ایران در سبک اصفهانی

اصل شفافیت از اصول مهم هستی بوده و معنای آن حرکت همیشگی و تکامل هستی از کیفیت مادی به کیفیت روحی است. شفافیت معماری ایران را عمدتا بایستی در شفافیت فضایی آن سراغ گرفت و می توان گفت، معماری به طور کلی روند رسیدن به اصل شفافیت و کاهش ماده تا رسیدن به فضا را طی می کند. سطوح شفافیت متعدد هستند، معماری جهان از ابعاد مختلف در طول تاریخ به سمت شفافیت بیشتر پیشرفته است، اما این روند در معماری ایران وجه برجسته تری از خود به نمایش می گذارد و جهان بینی اسلامی نیز به این روند رونق می بخشد یکی از پر رونق ترین دوره های هنری ایرانی اسلامی، دوره صفویان است. نوع پژوهش حاضر به صورت کیفی است و در ابتدا به روش توصیفی تحلیلی، اطلاعات حاصل از مطالعات کتابخانه ای و منابع اسنادی مورد بررسی قرار می گیرد تا مفهوم و کاربرد شفافیت در معماری مشخص گردد و در ادامه به تبیین مفهوم شفافیت در سبک اصفهانی پرداخته می شود. با توجه به اهمیت بحث شفافیت در معماری، در این تحقیق در پی پاسخ دادن به این سوالات هستیم که اصل شفافیت چیست ؟ و شاخصه های شفافیت در معماری سبک اصفهانی به چه صورت تجلی پیدا می کند؟