ارزیابی عوامل انسانی تاثیرگذار بر احساس ایمنی عابرپیاده هنگام پیاده روی با رگرسیون لجستیک باینری

پیاده روی از جمله شیوه های حمل ونقل است که در حفاظت از محیط زیست نقش مهمی دارد اما عوامل تاثیرگذار زیادی موجب میشوند که که در هنگام انتخاب شیوه حمل ونقل، پیادهروی اولویت کمتری داشته باشد. یکی از این عوامل، احساس ایمنی عابرپیاده هنگام پیاده روی است. علاوه بر عوامل بیرونی تاثیرگذار بر احساس ایمنی عابرپیاده، خصوصیات خود عابرپیاده نیز میتواند بر این احساس تاثیرگذار باشد. در این مقاله، با استفاده از پرسشنامه آنالین به جمع آوری خصوصیات مربوط به ۳۷۸ عابرپیاده پرداخته شد و مدلسازی مورد مطالعه با کمک روش رگرسیون لجستیک باینری، انجام گردید. نتایج مدل سازی نشان داد که عوامل سن عابرپیاده، سالمت جسمی او، میزان توجه فرد به عابرپیاده هنگام رانندگی، مدت زمان پیادهروی در روز، میزان آشنایی با مقررات مربوط به عابرپیاده و همچنین میزان رضایت فرد از وضعیت کاری و تحصیلی خود، بر احساس ایمنی عابرپیاده هنگام پیاده روی تاثیر معنیدار دارند. از میان این عوامل، سالم بودن، آشنایی کمتر با مقررات مربوط به عابرپیاده و همچنین میزان رضایت کمتر از وضعیت کاری و تحصیلی، احتمال داشتن احساس ایمنی در هنگام پیاده روی را افزایش و سن کمتر، مدت زمان پیاده روی کمتر در روز و توجه کمتر به عابرپیاده در هنگام رانندگی، احتمال را کاهش میدهند. توجه به این عوامل موثر، در هنگام برنامه ریزی، طرح و اجرای فعالیتهای مربوط به عابرپیاده و پیادهروی سبب افزایش احتمال احساس ایمنی عابرپیاده هنگام پیادهروی و درنتیجه افزایش کارایی موثر این شیوه حمل ونقل خواهد بود.

Keywords:

احساس ایمنی عابرپیاده , پیاده روی , عوامل انسانی , رگرسیون لجستیک باینری