مدیریت ریسک اقلیمی (CRM) و ضرورت تدوین و اجرای برنامه های سازگاری ملی (NAPs)

Publish Year: 1401
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 216

This Paper With 10 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

این Paper در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

JR_WSD-9-1_008

تاریخ نمایه سازی: 14 تیر 1401

Abstract:

مدیریت ریسک اقلیمی (CRM) رویکردی سازمان یافته از ترکیب رخدادها، روندها، پیشبینی ها و پیشنگری های اقلیمی در تصمیم گیری های مرتبط با توسعه برای به حداکثررساندن منافع و به حداقل رساندن آسیب ها یا زیانهای احتمالی است. تغییر اقلیم ماهیت مخاطرات را تغییر و پیرو آن عدم قطعیت رخداد مخاطرات را افزایش داده و در نتیجه شیوه های مرسوم مدیریت بحران را وادار به بازتعریف می نماید. تجربه تاریخی رخداد مخاطرات اقلیمی همانند آنچه امروزه در ایران به شکل سیل های ویرانگر و خشکسالی های مداوم شاهد آن هستیم ممکن است دیگر مبنای مناسبی برای مدیریت بحران نباشد. بنابراین اگر خواهان آن باشیم که توسعه بر مبنای سازگاری باشد، باید روندهای قابل مشاهده و پیشنگری های بلندمدت توسط مدل های اقلیمی را در نظر گرفت. شاخص جهانی ریسک اقلیمی (CRI) یکی از مواردی است که در این مقاله بررسی شد. نمره شاخص CRI ایران در سال ۲۰۱۹، ۲۷ و رتبه جهانی CRI آن ۱۸ بوده است که درکنار افزایش قابل توجه نسبت به میانگین بیست ساله (۲۰۱۹-۲۰۰۰) نشان دهنده ریسک اقلیمی زیاد ایران است. بر همین اساس برنامه های سازگاری ملی (NAPs) همانند برقراری نظام مدیریتی سازگار با تغییر اقلیم، برنامه مدیریت خشکسالی و بهبود بهره وری آب باید اساس برنامهریزیهای کلان کشور همچون برنامه های ملی آمایش سرزمین باشد.

Keywords:

تغییر اقلیم , مدیریت ریسک اقلیمی (CRM) , شاخص ریسک اقلیمی (CRI) , ایران

Authors

آذر زرین

دانشیار، گروه جغرافیا، دانشگاه فردوسی مشهد، ایران

عباسعلی داداشی رودباری

پژوهشگر پسادکتری اقلیم شناسی، گروه جغرافیا، دانشگاه فردوسی مشهد، ایران

مراجع و منابع این Paper:

لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :
  • Bodman R. W., Rayner P. J. and Karoly D. J. ...
  • Caldeira K., Bala G, and Cao L. ۲۰۱۳. The science ...
  • Eckstein D., Künzel V. and Schäfer L. ۲۰۲۱. Global Climate ...
  • Field C. B., Barros V. R., Mastrandrea M. D., Mach ...
  • Hickmann T., Widerberg O., Lederer M. and Pattberg P. ۲۰۲۱. ...
  • Higgins P. ۲۰۱۴. Climate change as a public and policy ...
  • Hillson D. ۲۰۰۴. Effective opportunity management for projects: Exploiting positive ...
  • IPCC ۲۰۱۸. IPCC Chapter ۳: Impacts of ۱.۵ C global ...
  • James R., Otto F., Parker H., Boyd E., Cornforth R., ...
  • Keller K., Helgeson C., and Srikrishnan V. ۲۰۲۱. Climate Risk ...
  • Lal R. ۲۰۰۸. Carbon sequestration, Philos. T. Royal Society B: ...
  • Leiserowitz A., Maibach C., Roser-Renouf J. and Hmielowski D. ۲۰۱۱. ...
  • Lempert R. J. ۲۰۰۳. Shaping the next one hundred years: ...
  • Moss R. H. ۲۰۱۱. Reducing doubt about uncertainty: Guidance for ...
  • Oppenheimer M., Campos M., Warren R., Birkmann J., Luber G., ...
  • Rajabi E., Bazyar J., Delshad V., and Khankeh H. R. ...
  • Thomas C. ۱۹۹۴. Water in crisis: a guide to the ...
  • Trisos C. H., Amatulli G., Gurevitch J., Robock A., Xia ...
  • UNEP ۲۰۱۶. The Adaptation Finance Gap Report. Available at http://web.unep.org/adaptationgapreport/۲۰۱۶ ...
  • Vaughan N. E., and Lenton T. M. ۲۰۱۱. A review ...
  • Walker W. E., Haasnoot M. and Kwakkel J. H. ۲۰۱۳. ...
  • Wideman R. M. ۱۹۹۲. Project and program risk management: a ...
  • Woodruff S. C. and Regan P. ۲۰۱۹. Quality of national ...
  • نمایش کامل مراجع