ارائه الگوی مفهومی توسعه حرفه ای دانشجویان مقطع دکتری رشته های علوم تربیتی

وجود گسترش کمی، کسب اطلاع در مورد کیفیت دوره ها از طریق به دست دادن اطلاعاتی در مورد وضعیت کنونی آنها، می تواند در ترسیم مسیر آتی کارگر افتد. هدف پژوهش حاضر ارائه مدلی جهت تبیین توسعه حرفه ای دانشجویان دکتری رشته علوم تربیتی است. به جهت عدم کفایت مدل های ارائه شده در ادبیات موجود برای تبیین توسعه حرفه ای دانشجویان رشته علوم تربیتی در ایران و به دست آوردن داده هایی متناسب با زمینه مورد مطالعه، از روش کیفی نظریه بر برخاسته از داده استفاده شد. جامعه آماری پژوهش حاضر متشکل از دانشجویان دکتری بودد که در یکی از رشته های علوم تربیتی تحصیل می کردند. تعداد۱۸ نفر از میان آنها به صورت هدف مند جهت انجام مصاحبه عمیق انتخاب شدند و مصاحبه ها تا آنجا ادامه یافت که داده ها به اشباع رسیدند. اعتبار یافته ها با روشهای تطبیق توسط اعضا و بررسی همکار بررسی شد. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از کدگذاری باز، محوری و انتخابی استفاده شد. طی مراحل سه گانه تحلیل داده ها، ۱۸۵ مفهوم، ۶۳ مقوله و ۱۹ مقوله کلی حاصل و در قالب مدل پارادیمی ارائه شد. مقوله های کلی عبارتند از: ۱- ویژگی های دانشجویان، ۲- انگیزه های دانشجویان، ۳- برنامه دوره دکتری، ۴- درگیرشدن دانشجویان در - فعالیت های حرفه ای، ۵- ارشادگری، ۶- شبکه سازی، ۷- راهبردهای آموزشی، ۸- گروه دانشجویان، ۹- گروه آموزشی، ۱۰- زمینه تخصصی حرفه ای، ۱۱ - زمینه رشته ای، ۱۲ - مسائل و مشکلات دانشجویان، ۱۳ - عوامل دانشگاهی، ۱۴ – شرایط محیطی آموزشی، ۱۵ - شرایط محیطی کلان، ۱۶ - پیامدهای فردی، ۱۷ - کاربرد آموخته ها، ۱۸ - پیامدهای بیرونی ۱۹- پیامدهای منفی ناخواسته. این مقوله ها به ترتیبی که بالا ذکر شده است، در قالب عناصر شرایط علی ( ۳ مقوله)، پدیده اصلی(درگیری دانشجویان با فعالیت های حرفه ای)، راهبردها ( ۳ مقوله)، زمینه ( ۴مقوله)، شرایط محیطی ( ۴ مقوله) و پیامدها ( ۴ مقوله)جای گرفتند. یکپارچه سازی مقوله ها، برمبنای روابط موجود بین آنها، حول محور درگیر شدن دانشجویان در فعالیت های حرفه ای،شکل دهنده مدل پارادایمی است که توسعه حرفه ای دانشجویان دکتری علوم تربیتی را منعکس می کند.

Keywords:

دکتری تخصصی , توسعه حرفه ای , علوم تربیتی , نظریه برخاسته از داده