اثر تعدیل گری درماندگی مالی بر رابطه بین توانایی مدیریت و کیفیت گزارشگری مالی

پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر توانایی مدیریتی بر کیفیت گزارشگری مالی شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار و همچنین بررسی اثر تعدیل گری درماندگی مالی بر رابطه فوق انجام شده است. به منظور اندازه گیری توانایی مدیران طبق مدل دمریجان و همکاران( (۲۰۱۲ از تحلیل پوششی داده ها ( ( DEA و جهت اندازه گیری درماندگی مالی شرکت از مدل آلتمن و همچنین به منظور اندازه گیری کیفیت گزارشگری مالی از مدل کیفیت اقلام تعهدی کوتار ی (۲۰۰۵) استفاده شده است. با بهره مندی از روش نمونه گیری حذفی و با اعمال شرایط انتخاب نمونه،تعداد۸۲ نمونه برای دوره زمانی -۱۳۹۰ ۱۳۹۶ انتخاب شد. برای آزمون فرضیه ها و تجزیه و تحلیل اطلاعات از رگرسیون چند متغیره و داده های ترکیبی استفاده شده است. نتایج آزمون فرضیه ها نشان می دهد توانایی مدیریت تاثیر مثبت و معناداری بر کیفیت گزارشگری مالی دارد . همچنین درماندگی مالی به عنوان متغیر تعدیل گر تاثیری معناداری بر رابطه توانایی مدیریت و کیفیت گزارشگری مالی ندارد.

Keywords:

توانایی مدیران , درماندگی مالی , کیفیت گزارشگری مالی , تحلیل پوششی