رابطه ادراک خود و عزتنفس با تابآوری همسران جانبازان شهر تهران

پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه ادراک خود و عزتنفس با تاب آوری همسران جانبازان شهر تهران در سال ۱۳۹۹ انجام شد. این پژوهش از نظر هدف کاربردی و روش انجام آن توصیفی از نوع همبستگی می باشد که به صورت میدانی انجام شده است. جامعه آماری شامل ۷۰۰ نفر از همسران جانبازان مراجعه کننده به مرکز مشاوره روان شناسی شاهد و ایثار واقع در منطقه ۵ شهرداری تهران در سال ۱۳۹۹ می باشد. حجم نمونه بر اساس فرمول کوکران ۳۰۰ نفر به دست آمده و برای انتخاب نمونه از روش نمونه گیری در دسترس استفاده شد. اطلاعات اصلی این پژوهش با استفاده از سه پرسشنامه استاندارد عزت نفس کوپر اسمیت (۱۹۶۷)، پرسشنامه خودپنداره راجرز و پرسشنامه تاب آوری کونور و دیویدسون (۲۰۰۳) به دست آمد. با توجه به انتشار ویروس کووید ۱۹ این پرسشنامه ها در شبکه های مجازی (گروه مشاوره آنلاین مرکز مشاوره روان شناسی شاهد و ایثارگر، واتساپ و تلگرام) بارگزاری و نسبت به جمع آوری داده ها اقدام شد. در تجزیه و تحلیل اطلاعات از آمار استنباطی (همبستگی و رگرسیون چندمتغیره) با استفاده از نرمافزار SPSS-۲۳ استفاده شد. نتایج نشان داد که بین ادراک خود و عزتنفس با تابآوری همسران جانبازان شهر تهران رابطه معناداری وجود دارد. همچنین نتایج حاکی از آن بود که میان مولفه های ادراک خود و تاب آوری همسران جانبازان شهر تهران رابطه معنی دار وجود دارد همچنین بین مولفه های عزت نفس و تاب آوری همسران جانبازان شهر تهران رابطه معنی دار وجود دارد.

Keywords:

Self-perception , self-concept , self-esteem , resilience , ادراک خود , خودپنداره , عزت نفس , تاب آوری