بررسی اثربخشی آموزش مبتنی بر هوش های چندگانه گاردنر بر خلاقیت و خودتنظیمی تحصیلی کودکان پیش دبستانی شهر بهشهر

پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی آموزش مبتنی بر هوش های چندگانه گاردنر بر خلاقیت و خودتنظیمیتحصیلی کودکان پیش دبستانی شهر بهشهر انجام شد. روش پژوهش از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل بود . ۳۴ نفر(۱۷ دختر و ۱۷ پسر) از دانش آموزان پیش دبستانی مهد کودک نابغه کوچولو شهربهشهر در سال تحصیلی ۱۴۰۱ - ۱۴۰۰ به روش در دسترس به عنوان نمونه انتخاب شدند و بصورت گمارش تصادفی دردو گروه گواه و آزمایش (هرکدام ۱۷ نفر) قرارگرفتند. ابزارهای مورد استفاده، پرسشنامه های خلاقیت عابدی (۱۳۷۲)و خود نظم دهی تحصیلی کانل وریان (۱۹۸۷) بود. گروه آزمایش آموزش مبتنی بر هوش های چندگانه گاردنر راطی ۱۴ جلسه ۹۰ دقیقه ای دریافت کردند. در حالی که به اعضای گروه کنترل این آموزش ارائه نشد. برای تحلیل دادهها از روش تحلیل کوواریانس تک متغیری و چند متغیری استفاده شد . نتایج نشان داد آموزش مبتنی بر هوش هایچندگانه گاردنر در خلاقیت و خودتنظیمی تحصیلی کودکان پیش دبستانی تاثیر دارد. همچنین نتایج نشان دادآموزش مبتنی بر هوش های چندگانه گاردنر باعث ۸۴ / ۰ تغییر در نمره های ابعاد خلاقیت و ۱ / ۸۸ % تغییر نمره هایابعاد خودتنظیمی تحصیلی پیش دبستانی گردیده است . بر این اساس پیشنهاد می شود با توجه به اثربخشی آموزشمبتنی بر هوش های چندگانه گاردنر بر خلاقیت و خودتنظیمی تحصیلی کودکان، بستری مناسب برای دسترسیآموزش همگانی آن در مراکز آموزشی پیش دبستانی ایجاد شود.

Keywords:

هوش های چندگانه گاردنر , خلاقیت , خودتنظیمی تحصیلی