اثربخشی آموزش تنظیم هیجان مدل گراس بر تکانشگری و افکار خودکشی نوجوانان پسر

هدف پژوهش حاضر، اثربخشی آموزش تنظیم هیجان مدل گراس بر تکانشگری و افکار خودکشی نوجوانان پسر بود. اینتحقیق از نوع پژوهش های شبه آزمایشی با طرح پیش آزمون پس آزمو ن با گروه کنترل است. جامعه آماری شامل کلیهنوجوانان شهر ایلام بود. نمونه پژوهش شامل ۲۰ نوجوانان بود که با نمونه گیری دردسترس انتخاب و در دو گروه آزمایش (۱۰نفر) و کنترل (۱۰ نفر) قرار گرفتند. گروه آزمایش به مدت ۸ جلسه آموز شهای مربوط به تنظیم هیجان را دریافت کردند.اطلاعات این پژوهش از طریق، پرسشنامه تکانشگری و افکار خودکشی جمع آوری شد. روش مورد استفاده برای آزمونفرضیه های پژوهش تحلیل کوواریانس تک متغیره بود، فرضیه ها در سطح ۰۵ / ۰ با نرم افزار spss۲۴ تجزیه و تحلیل شد.یافته های پژوهش نشان داد که آموزش تنظیم هیجان، اثر معنادار ی بر کاهش تکانشگری و افکار خودکشی در نوجوانان داشتهاست. یافته های این پژوهش ضرورت کاربرد برنامه های آموزش تنظیم هیجان در راستای کاهش سطح تکانشگری و افکارخودکشی را خاطر نشان می سازد.

Keywords:

آموزش تنظیم هیجان , تکانشگری , افکار خودکشی