اثر بخشی آموزش حل مسئله بر راهبردهای خودتنظیمی و سازگاری اجتماعی دانش آموزان متوسطه شهر ایلام

هدف پژوهش حاضر، بررسی اثر بخشی آموزش حل مسئله بر راهبردهای خودتنظیمی و سازگاری اجتماعی دانش آموزانمتوسطه شهر ایلام بود. این تحقیق از نوع پژوهش های شبه آزمایشی با طرح پیش آزمون پس آزمون با گروه کنترل است .جامعه آماری شامل کلیه دانش آموزان متوسطه شهر ایلام بود. نمونه پژوهش شامل ۲۰ دانش آموز بود که با نمونه گیریدردسترس انتخاب و در دو گروه آزمایش (۱۰ نفر) و کنترل (۱۰ نفر) قرار گرفتند. گروه آزمایش به مدت ۸ جلسه آموزش هایمربوط به آموزش حل مسئله را دریافت کردند. اطلاعات این پژوهش از طریق، پرسشنامه راهبردهای خودتنظیمی و سازگاریاجتماعی جمع آوری شد. روش مورد استفاده برای آزمون فرضیه های پژوهش تحلیل کوواریانس تک متغیره بود، فرضیه ها درسطح ۰۵ / ۰ با نرم افزار spss۲۴ تجزیه و تحلیل شد. یافته های پژوهش نشان داد که آموزش حل مسئله، اثر معناداری برراهبردهاب خودتنظیمی و سازگاری اجتماعی را داشته است. با استناد به داده های بدست آمده از این پژوهش آموزش حلمسئله به عنوان راهبرد مداخله ای روان شناختی در افزایش میزان راهبردهای خودتنظیمی و سازگاری اجتماعی موثر بوده است.

Keywords:

حل مسئله , راهبردهای خودتنظیمی , سازگاری اجتماعی