بررسی معنای وحی از منظر مستشرقان

مسلمانان براین اندیشه اند که اساسنامه اسلام، قرآن است و قرآن وحی الهی و مصدر و منبع آن خداست، اما بسیاری از مستشرقان مدعی اسلام شناسی در مورد منبع، مصدر، مبنا و تلقی وحی اختلاف نظر جدی با قاطبه مسلمانان دارند؛ از این رو به جا و سزاست که مصدر و معنا و مبنای وحی از منظرمستشرقان مورد کاوش و پرسش جدی قرار گیرد تا روشن گردد: اول) تلقی ایشان از وحی چیست؟ دوم) مبنای این تلقی کدام است؟ سوم) آبشخور و ماخذ آن تلقی و این مبنا چیست؟ چهارم) این دسته از مستشرقان از پافشاری خود بر این دریافت و القای آن به دیگران، در پی چه هستند؟ در این راستا برای رسیدن به پاسخ پرسش های فوق لازم است ابتدا تلقی ایشان را از وحی و مبانی آن را از حیث معرفت شناختی، زبان شناختی، معنا شناختی و روش شناختی برکاویم تا از این رهگذر، هم مسیر نقد تلقی ایشان از وحی هموارتر گردد و هم انگیزه نهفته در پس آن آشکارتر شود. این نوشتار با تاکید و توجه به نکات فوق، به رشته تحریر در آمده است.

Keywords:

وحی , مستشرقان , قرآن , مصدر وحی , زبان شناختی , معرفت شناختی , معنا شناختی