اثربخشی بازی درمانی بر اضطراب اجتماعی دانش آموزان دارای اختلال اتیسم

هدف از انجام این پژوهش تعیین اثربخشی بازی درمانی بر اضطراب اجتماعی دانش آموزان دارای اختلال اتیسم بوده است. روشپژوهش حاضر نیمه آزمایشی با گروه کنترل و آزمایش بود. جامعه آماری این پژوهش دانش آموزان مقطع ابتدایی دارای اختلالاتیسم شهر مشهد در سال ۱۴۰۰ بودند. با نمونه گیری دردسترس ۳۰ نفری با استفاده از ابزار مصاحبه بالینی نیمه ساختار مندبر اساس ملاک های DSM-۵ شناسایی و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش ۱۵ نفر و کنترل ۱۵ نفر قرار گرفتند. در اینمطالعه با استفاده از پرسشنامه های اضطراب اجتماعی کانور و همکاران استفاده شد. و سپس مداخله آزمایشی بازی درمانی در۸ جلسه با مدت زمان ۶۰ دقیقه بصورت یک جلسه در هفته اجرا شد ولی در مورد گروه گواه هیچ آموزشی صورت نگرفت. درپایان آموزش از هر دو گروه آزمایش و کنترل پس آزمون به عمل آمد. برای تجزیه و تحلیل دادهها از تحلیل کواریانس استفادهشد. یافتهها نشان داد که میانگین نمرات اضطراب اجتماعی در گروه آزمایش در مرحله پس آزمون نسبت به پیش آزمون و گروهکنترل کاهش معنی داری یافته است. بنابراین بازی درمانی بر اضطراب اجتماعی دانش آموزان دارای اختلال اتیسم تاثیر دارد.

Keywords:

بازی درمانی , اضطراب اجتماعی , دانش آموزان دارای اختلال اتیسم.