اثربخشی درمان شناختی رفتاری بر فرسودگی زناشویی زوجین مراجعه کننده به مراکز مشاوره دراپیدمی کرونا

هدف اصلی این پژوهش، تعیین اثربخشی درمان شناختی رفتاری بر فرسودگی زناشویی زوجین مراجعه کننده به مراکز مشاورهدر اپیدمی کرونا بوده است، روش پژوهش حاضر نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون – پس آزمون با گروه کنترل بوده است. جامعهآماری در این پژوهش زوجین مراجعه کننده به مراکز مشاوره در اپیدمی کرونا شهر تهران در سال ۱۴۰۰ مراجعه کرده بودند.نمونه پژوهش شامل ۳۲ زوجین است که براساس ملاک های ورود بطور در دسترس انتخاب و بصورت تصادفی در دو گروهآزمایش و کنترل قرار گرفتند. بر روی دادههایی که با استفاده از پرسشنامه فرسودگی زناشویی جمعآوریشده بود. به گروهآزمایش ۸ جلسه ۹۰ دقیقه ای درمان شناختی رفتاری ارائه شد و به گروه کنترل آموزشی داده نشد. گروه کنترل در لیست انتظارقرار گرفتند. یافته ها نشان داد نمرات پس آزمون گروه آزمایش در متغیر فرسودگی زناشویی نسبت به گروه کنترل معنادار بودهاست. بر این اساس می توان نتیجه گرفت که درمان شناختی رفتاری بر فرسودگی زناشویی زوجین مراجعه کننده به مراکزمشاوره در اپیدمی کرونا تاثیر دارد.

Keywords:

درمان شناختی رفتاری , فرسودگی زناشویی , زوجین , اپیدمی کرونا.