رابطه امید به زندگی و سبک زندگی با اضطراب ناشی از بیماری کوید ۱۹

پژوهش حاضر به دنبال رابطه امید به زندگی و سبک زندگی با اضطراب ناشی از بیماری کوید ۱۹ میباشد. روش پژوهش، همبستگی میبا شد. جامعه ی موردمطالعه این تحقیق را کلیه بازنشستگان شهر سراوان تشکیل میدهند. کل جامعه موردپژوهش ۵۰۰ نفر بود که از این تعداد ۲۲۰ نفر براساس جدول مورگان با استفاده از نمونه گیری در دسترس به عنوان نمونه انتخاب شدند برای گردآوری داده ها از پر سشنامه ا ضطراب کوید ۱۸)۱۹ سوالی) علیپور و همکاران (۱۳۹۸) با پایایی ۰/۹۱، از پر سشنامه ۱۲) سوالی) ا سنایدر (۱۹۹۱) با پایایی ۰/۸۵ در زمینه امید به زندگی و از پر سشنامه ۷۰ سوالی لعلی و همکاران ۱۳۹۱ در زمینه سبک زندگی ا ستفاده شد. برای تو صیف داده ها از آمار تو صیفی (فراوانی، در صد، میانگین، انحراف معیار، واریانس، چولگی و ک شیدگی) و برای تحلیل داده ها از آزمون ا سنتباطی ( ضریب همبستگی و رگر سیون) ا ستفاده شد. نتایج آزمون همبستگی نشان داد که بین امید به زندگی و ابعاد آن با ا ضطراب نا شی از کوید ۱۹ و سبک زندگی و همه بعدهای آن به جز کنترل وزن و تغذیه با ا ضطراب نا شی از کوید ۱۹ رابطه معناداری وجود دارد. همچنین نتایج رگر سیون نشان داد ابعاد امید به زندگی میتوانند ا ضطراب نا شی از کوید ۱۹ را پیشبینی کنند. از طرفی بعدهای سبک زندگی مانند ورزش و تندرستی، کنترل وزن و تغدیه و سلامت روانشناختی توانستند اضطراب ناشی از در رعایت آداب اولیه، خواندن متن پیوسته به کمک و راهنمایی معلم نیاز دارد. کوید ۱۹ را پیشبینی کنند. میتوان نتیجه گرفت که امید به زندگی و سبک زندگی رابطه معناداری با اضطراب کوید ۱۹ دارند.

Keywords:

امید به زندگی , سبک زندگی , اضطراب ناشی از کوید ۱۹ , بازنشستگان