بررسی تاثیر آفت کش های پالیزین، دیفلوبنزورون، کلروپایریفوس، هگزافلومورون و دلتامترین بر روی خصوصیات زیستی- جمعیتی و شاخص های تغذیه ای شب پره آرد

شب­پره آرد از آفات مهم محصولات انباری و خشکبار است که همواره کنترل آن ضروری است. در تحقیق حاضر اثر زیرکشندگی ترکیبات دلتامترین، دیفلوبنزورون، هگزافلومورون، کلروپایریفوس و پالیزین بر شاخص­های زیستی و جمعیتی لارو سن سوم، شفیره و افراد بالغ شب پره آرد و شاخص­های تغذیه­ای آن بررسی شد. لارو­های بید آرد در شرایط آزمایشگاه دمای ۳±۲۵ درجه سلسیوس، رطوبت نسبی ۵±۴۰ درصد و دوره نوردهی ۱۰: ۱۴ ساعت پرورش داده شدند. به منظور محاسبه شاخص­های تغذیه از دیسک­های آردی آلوده به سموم استفاده شد. کم­ترین طول مدت لاروی، کم­ترین طول دوره شفیرگی و کم­ترین وزن شفیره به ترتیب با میانگین­های ۴/۰±۱۴ روز، ۲۵/۰±۷۵/۷ روز و ۰۰۰۴/۰±۰۱۶/۰گرم مربوط به سموم پالیزین و بیش­ترین طول مدت لاروی، بیش­ترین طول دوره شفیرگی و بیش­ترین وزن شفیره به ترتیب با میانگین­های ۲۵/۰±۷۵/۱۹ روز، ۲۵/۰±۷۵/۹ روز و ۰۰۰۴/۰±۰۱۲/۰ گرم مربوط به تیمار دلتامترین به دست آمد. به علاوه، کم­ترین میزان تخم­ریزی، کم­ترین میزان درصد تفریخ تخم و کم­ترین درصد خروج حشرات کامل به ترتیب با میانگین­های ۲۷/۲± ۲۳۷ عدد، ۸۱/۰±۶۱ درصد و ۵/۲±۵/۲۷ درصد و بیش­ترین این مقادیر با میانگین­های ۲۵/۱±۷۵/۲۴۷ عدد، ۴۷/۰±۷۵/۷۳ درصد و ۵/۲±۵/۴۲ درصد مربوط به تیمار دلتامترین بود. در نتایج مربوط به محاسبه شاخص­های تغذیه، تیمار دلتامترین پایین­ترین مقدار نرخ رشد نسبی، نرخ مصرف نسبی و شاخص بازدهی تبدیل غذای بلعیده شده در لارو­های سن سوم را به همراه داشت و بیش­ترین این مقادیر مربوط به تیمار پالیزین بود.

Keywords:

بید آرد , ترکیبات شیمیایی , زیرکشندگی , شاخص های تغذیه