آینده پژوهی پسا برجام بر اتحاد استراتژیک ایران و روسیه

در دوران پس از جنگ سرد سیاست های خارجی و رویکرد دیپلماسی جمهوری اسلامی ایران بخش مهمی از تلاش خود را معطوف به سیاست نگاه به شرق از طریق تقویت ائتلاف های بین المللی با هدف تضعیف فشارهای ساختاری علیه خود کرده است. در دوران پسا برجام نیز جمهوری اسلامی ایران تلاش می کند تا در جهت تامین بخشی از اهداف سیاسی خود، از تک قطبی شدن ساختار نظام بین الملل جلوگیری نماید. در این میان اگر چه روابط ایران و روسیه فراز و نشیب بسیاری را تجربه کرده، با این وصف، کشور روسیه به عنوان یک قدرت برتر در نظام بین الملل که شاخصه ای برتری قدرت خود را در ابعاد مختلف اقتصادی، نفوذ سیاسی و نظامی ارتقا بخشیده است، مورد توجه سیاست های جمهوری اسلامی قرار گرفته تا از طریق توسعه همکاری با این کانون قدرت بین المللی، بخشیاز اهداف ملی ایران در سطوح منطقه ای و بین المللی تامین شود.متقابلا ایران نیز برای روسیه یک متحد منطقه ای مهم برای مقابله با نفوذ امریکا در منطقه خاورمیانه ،آسیای مرکزی و قفقاز تلقی میشود. با توجه به این مهم ، باید هدف جمهوری اسلامی ایران از گسترش مناسبات راهبردی با روسیه، کاهش فشارهای ساختاری علیه خود باشد.روش تحقیق در پژوهش توصیفی تحلیلی و روش گردآوری اطلاعات ترکیبی کمی و کیفی است.

Keywords:

ایران , روسیه , ائتلاف راهبردی.