بررسی میزان استرس شغلی مددکاران دارای معلولیت جسمی و حرکتی و بدون معلولیت

هدف از تحقیق حاضر مقایسه میزان استرس شغلی مددکاران دارای معلولیت جسمی و حرکتی و بدون معلولیت بود. روش این پژوهش، پیمایشی و از نوع همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش حاضر کلیه مددکاران دارای معلولیتهای جسمی و حرکتی و بدون معلولیت شهر اردبیل در سال ۱۳۹۹ به تعداد ۱۰۵۸۷ نفر بودند. از میان مددکاران دارای معلولیت جسمی و حرکتی و بدون معلولیت با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای ساده و با استفاده از فرمول کوکران با سطح اطمینان ۹۵ درصد تعداد ۳۷۱نفر دارای معلولیتهای جسمی و حرکتی و تعداد ۳۷۱نفر بدون معلولیت به عنوان نمونه اماری انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه استرس شغلی مقیمی استفاده شد. داده ها با روش آماری آزمون t مستقل مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتندو یافته های پژوهش نشان داد که در فرضیه واریانس دو متغیر یکسان نیستندو این به آن معناست که بین میزان استرس شغلی مددکاران دارای معلولیت جسمیو حرکتی و بدون معلولیت تفاوت معنیداری وجود دارد.

Keywords:

استرس شغلی , مددکاران , معلولیت جسمی و حرکتی , بدون معلولیت