کنترل عمق بیهوشی بیمار به کمک یک کنترل کننده پسگام با عملکرد تجویز شده

هدف این تحقیق کنترل عمق بیهوشی بیمار به کمک یک کنترل کننده ی پسگام با عملکرد از پیش تعیین شده بوده است. عمق بیهوشی بیمار باید متعادل باشد؛ یعنی از بیداری حین عمل و همچنین عمیق شدن زیاد بیهوشی وی جلوگیری کرد. در این مقاله قصد داریم قانون کنترلی را از کنترل غیرخطی بازگشت به عقب محاسبه نماییم. سپس با استفاده از تکنیک عملکرد تجویز شده قانون کنترل را به گونه ای بدست آوریم که خطای ردیابی از محدوده مشخص شده خارج نگردد و به این ترتیب عملکرد سیستم به عملکرد مطلوب نزدیک و نزدیکتر گردد. منظور از عملکرد تجویز شده این است که خطاهای ردیابی اکیدا در یک تابع کاهشی از زمان نمو کنند که این کار موجب تجویز عملکرد پاسخ حالت گذرا و ماندگار سیستم حلقه بسته نظیر حداکثر مقدار فراجهش، نرخ همگرایی و خطای حالت ماندگار می شود. خطاهای ردیابی درون باند عملکرد قرار گرفتند و در آن نمو کردند که در نتیجه آن پاسخ گذرا و ماندگار مطلوب از پیش تعیین شده خطاهای ردیابی بر آورده شدند و همچنین از تکینگی کنترل کننده دوری شد. تحلیل پایداری مبتنی بر لیاپانوف برای اثبات پایداری سیستم کنترل حلقه بسته عمق بیهوشی منجر به کرانداری نهایت یکنواخت سیگنال های سیستم حلقه بسته شد.

Keywords:

کنترل عمق بیهوشی , کنترل پسگام , عملکرد از پیش تعیین شده.