مدیریت دانش در سازمان پروژه محور و تاثیر آن بر کاهش تاخیرات پروژه های راهسازی خراسان جنوبی

با توجه به اهمیت روزافزون مدیریت زمان، هزینه و منابع مصرفی، سازمان ها را بر این می دارد که پایگاه دانشی متشکل از تمامی دانش-های فراگرفته شده در طول یک پروژه تشکیل شود و با قراردادن آن در کنار دانش های قبلی بتوان بازده کار را بالا ببرند. هدف از این تحقیق بررسی اثر مدیریت دانش بر تاخیرات و موفقیت پروژه های راهسازی در سازمان پروژه محور می باشد. تحقیق حاضر پس از تبیین مفهوم مدیریت دانش و شناسایی عوامل تاخیر در پروژه های راهسازی، از طریق روش مطالعاتی پرسشنامه ای به بررسی مولفه های مدیریت دانش و میزان تاثیر هرکدام از آن ها برکاهش تاخیر زمان پروژه ها راهسازی پرداخته و در نهایت ارتباط هر یک از زیر معیارهای عوامل تاخیر و میزان تاثیرپذیری آن از مدیریت دانش بررسی گردید. بدین منظور یک جامعه آماری متشکل از کارفرمایان، مشاوران و پیمانکاران فعال در بخش راهسازی استان خراسان جنوبی در نظر گرفته شد و برای تحلیل های استنباطی از آزمون های پارامتریک استفاده گردید. یافته ها نشان می دهد که بین مدیریت دانش و کاهش تاخیر زمان انجام پروژه ها رابطه معنی دار دوطرفه مثبتی وجود دارد این بدان معنی است که هر چه بیشتر مدیریت دانش در پروژه های راهسازی بکار گرفته شود کاهش تاخیر بیشتری در پروژه ها شاهد خواهیم بود. از بین مولفه های دانش، خلق دانش بیشترین تاثیر (۴۲/۱۷%) را بر کاهش تاخیرات داشته و بر اساس نتایج محاسبه شده می توان گفت که حدود ۸/۹۶ درصد تغییرات تاخیر در پروژه ها توسط مدیریت دانش قابل کنترل است. همچنین و با توجه به آمار توصیفی به دست آمده در حالت کلی می توان گفت مهم ترین عامل تاثیرگذار بر تاخیرات، پیمانکاران به میزان ۳۵/۲۱% و پس از آن کارفرمایان به میزان ۷۶/۲۰% هستند.

Keywords:

راهسازی , مدیریت دانش , تاخیرات پروژه , سازمان های پروژه محور , خراسان جنوبی