اثر تمرینات هوازی بر سطوح سرمی نوروپلین-۱ و نیم رخ لیپیدی و متابولیکی در زنان چاق

مقدمه: التهاب همراه با چاقی به واسطه فعال شدن ماکروفاژها در پاتوژنز بیماری های متابولیکی نقش دارد. هدف از این مطالعه بررسی اثر دوازده هفته تمرینات هوازی بر سطح سرمی نوروپلین-۱ (NRP۱)، نیم رخ لیپیدی و شاخص مقاومت به انسولین در زنان چاق بود.روش کار: ۲۰ زن چاق (میانگین سنی ۶۸/۲±۲/۳۲ سال، شاخص توده بدنی ۸۱/۹±۷۸/۳۸ کیلوگرم بر مترمربع) به طور تصادفی در دو گروه تجربی و گروه کنترل (۱۰ نفر در هر گروه) تقسیم شدند. آزمودنی ها در گروه تجربی در دوازده هفته تمرینات هوازی دویدن با شدت ۷۵-۵۰ درصد ضربان قلب ذخیره، ۵۵-۳۰ دقیقه در هر جلسه و پنج جلسه در هفته شرکت کردند. خون گیری جهت ارزیابی شاخص های خونی موردنظر بلافاصله قبل از اولین جلسه و ۴۸ ساعت پس از آخرین جلسه تمرینی انجام شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از آزمون تحلیل کوواریانس، تی زوجی و آزمون همبستگی پیرسون در سطح معنی داری ۰۵/۰>P انجام شد.نتیجه گیری: بین تغییرات سطوح نوروپلین-۱، نیمرخ لیپیدی و متابولیکی و شاخصهای آنتروپومتری در دو گروه تجربی و کنترل تفاوتی معنی دار وجود داشت. ۱۲ هفته تمرینات هوازی ضمن افزایش معنی دار سطوح نوروپلین-۱ با بهبود نیمرخ لیپیدی و متابولیکی و شاخصهای آنتروپومتری در گروه تجربی همراه بود. با این همه، تنها بین تغییرات سطوح سرمی نوروپلین-۱ پس از ۱۲ هفته تمرینات هوازی با تغییرات محیط کمر (۰۳/۰=P) ارتباطی معنیدار وجود داشت.نتیجه گیری: چنین به نظر می رسد اجرای ۱۲ هفته تمرینات هوازی قادر است ضمن افزایش سطوح NRP۱ سبب بهبود ترکیب بدن، نیم رخ لیپیدی و مقاومت به انسولین در زنان چاق گردد.

Keywords:

تمرینات هوازی , نوروپلین-۱ , نیم رخ لیپیدی , مقاومت به انسولین , زنان چاق