تاثیر تمرینات هوازی فزاینده تا بیشینه بر گالکتین-۳، غلظت پلاسمایی کراتین کینازMB و لاکتات دهیدروژناز بازیکنان لیگ برتر فوتبال ایران

مقدمه: بیومارکرهای قلبی نقش مهمی در پیش­آگاهی­دهنده آسیب قلبی دارند. هدف از مطالعه حاضر بررسی تاثیر تمرینات هوازی فزاینده تا بیشینه بر گالکتین-۳، غلظت پلاسمایی کراتین­کینازMB و لاکتات دهیدروژناز بازیکنان لیگ برتر فوتبال ایران بود. روش کار:  جامعه آماری را بازیکنان لیگ برتر فوتبال ایران در فصل۱۴۰۰ -۱۳۹۹ تشکیل دادند. از بین جامعه تعداد ۲۰ فوتبالیست بصورت نمونه­های دردسترس انتخاب شدند. ارزیابی فعالیت هوازی فزاینده تا بیشینه با اجرای پروتکل بروس بود. قبل، بلافاصله و ۲۴ ساعت بعد از پایان پروتکل از آزمودنی­ها خون­گیری بعمل آمد. جهت آزمون فرضیه­ها و مقایسه متغیرهای وابسته در گروه­های مختلف از آزمون تحلیل واریانس در اندازه­های تکراری و از آزمون بونفرونی برای مقایسه بین مراحل خونگیری استفاده شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم­افزار ۲۵SPSS انجام شد. نتایج: تفاوت معناداری در میزان گالکتین-۳ بین مرحله پیش­آزمون و پس­آزمون و همچنین بین پس­آزمون و ۲۴ ساعت پس از آزمون تفاوت معنادار مشاهده نگردید. در میزان کراتین­کیناز MB و لاکتات دهیدروژناز بین مرحله پیش­آزمون و پس­آزمون و همچنین بین پیش­آزمون و ۲۴ساعت پس از آزمون تفاوت معناداری مشاهده شد. نتیجه گیری: تمرینات هوازی فزاینده تا بیشینه باعث تغییر سطوح سرمی گالکتین-۳ در بازیکنان لیگ برتر فوتبال می­شوند که احتمالا می­تواند ناشی از اثرات التهابی و ضدالتهابی در طول فعالیت ورزشی و دوره ریکاوری بعد از فعالیت باشد. همچنین، تمرینات هوازی فزاینده تا بیشینه باعث تفاوت معناداری در سطوح کراتین­کیناز MB و لاکتات دهیدروژناز در پس­آزمون و ۲۴ ساعت پس از آزمون گردید.

Keywords:

تمرینات هوازی فزاینده تا بیشینه , گالکتین-۳ , کراتین کینازMB , لاکتات دهیدروژناز , فوتبالیست