مطالعه تطبیقی جرم جاسوسی در حقوق ایران و انگلستان

جرایم علیه امنیت ملی ، از جمله ، جاسوسی از جرایمی هستند که با شدت عمل مواجه می شوند. جرم جاسوسی ، جرم سازمان یافته و فراملی می باشد که در آن اطلاعات حیاتی یک کشور از طریق سازمان یافته  و منابع انسانی در اختیار کشور یا کشورهای دیگر قرار می گیرد . جاسوسی از لحاظ مجازات در زمره جرایم مشمول تعزیر محسوب می گردد؛ و از لحاظ سیاسی بودن یا عمومی بودن ، جرم جزء جرایم عمومی است . بررسی مبنای جرم انگاری جاسوسی ،تعامل آن با جرم اصلی و ارکان تشکیل دهنده ی این جرم در حقوق ایران ، در زمره ی مهمترین مسایلی هستند که در این پژوهش به روش توصیفی -تحلیلی و از منابع کتابخانه ای به آن ها پرداخته شده است . با توجه به اینکه نظام حقوقی ایران در جرم انگاری جاسوسی متاثر از نظام رومی ژرمنی و در راس آن ها فرانسه بوده است ، بررسی جاسوسی در حقوق انگلستان به عنوان مهد نظام حقوقی کامن لا و تطبیق آن با مواد قانونی مرتبط با جاسوسی در حقوق ایران ، در نمایاندن خلاءها و نواقص قانونی این جرم در حقوق ایران ، بسیار مثمر ثمر خواهد بود.از تحلیل تطبیقی جرم جاسوسی ، این نتیجه بدست آمد ، که با وجود توجه قانون گذار ایران به این جرم و قرار دادن آن در فصل جرایم علیه امنیت ، نقایصی در رویکرد قانون گذار وجود دارد، که امکان مقابله موثر با مرتکبان این جرم را فراهم نمی سازد .همچنین قانونگذار ایران بیش از ضرورت ،دامنه موارد نقض اصول حقوق کیفری زا گسترش داده است و این امر نه تنها به نفع و مصلحت جامعه نیست ، بلکه در دراز مدت آثار زیان باری نیز برای خود حکومت خواهد داشت.

Keywords:

جاسوسی , سیاست کیفری , امنیت ملی , جرم انگاری