تدوین الگوی توسعه فرهنگ کارآفرینی در دانشگاه فرهنگیان (رویکرد آمیخته)

این پژوهش با هدف تدوین الگوی توسعه فرهنگ کارآفرینی در دانشگاه فرهنگیان کشور صورت گرفته ­است. روش پژوهش از نوع مطالعات آمیخته اکتشافی (کیفی_کمی) می­باشد که از نظریه داده ­بنیاد در بخش کیفی و از روش توصیفی_ پیمایشی در بخش کمی استفاده شده ­است. مشارکت کنندگان در بخش کیفی شامل متخصصان حوزه کارآفرینی، مدیریت آموزشی، برنامه ریزی آموزشی و مدیریت آموزش عالی در کشور و مسئولان دانشگاه فرهنگیان در کشور بودند که از طریق روش نمونه گیری هدفمند تعداد ۱۲ نفر به عنوان مطلعین کلیدی انتخاب شدند. جامعه آماری پژوهش در مرحله کمی شامل تمامی اعضای هیات علمی دانشگاه های فرهنگیان کشور می باشد. با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای تک مرحله ای ۳۲۸ نفر از اعضای هیات علمی جهت بررسی انتخاب شدند. داده ها در بخش کیفی از طریق مصاحبه نیمه ­ساختاریافته و در بخش کمی با استفاده از پرسشنامه محقق ­ساخته گردآوری شدند. همچنین داده ها در بخش کیفی به وسیله کدگذاری باز، محوری و انتخابی و در بخش کمی با استفاده از تحلیل عاملی مرتبه دوم و مدل سازی ساختاری موردتحلیل قرار گرفتند؛ بر اساس نتایج تعداد ۷۴ کد باز (مفاهیم)، ۱۶ کد محوری (ابعاد و مولفه ها) و ۶ کد انتخابی (مقوله های اصلی) احصاء شدند. مقوله های عمده و هسته ای در قالب ابعاد ۶ گانه شرایط علی ازجمله (تجاری سازی فعالیت های پژوهشی، توسعه سرمایه گذاری، توسعه مکانیزم های مالی و توسعه مهارت های شغلی)، پدیده­ محوری (توسعه آموزش کارآفرینی، توسعه شبکه های اجتماعی و یادگیری مشارکتی)، شرایط زمینه ای (کارگروهی، توسعه هویت آموزش و توسعه هنجارها)، شرایط مداخله گر (تمرکز بر تغییرات و حمایت بیرونی)، راهبردها (توسعه قوانین حمایت­گرایانه و حمایت بیرونی) و پیامدها (توسعه فردی و توسعه دانشگاه) به سطح انتزاعی بالاتر ارتقاء داده شدند و مدل پارادایمی پژوهش ارائه گردید. در بخش کمی نیز مدل توسعه فرهنگ کارآفرینی موردتایید قرار گرفت.

Keywords:

کارآفرینی , فرهنگ کارآفرینی , دانشگاه های فرهنگیان , نظریه داده بنیاد