بررسی نقش میانجی بهسازی مدرسه در رابطه بین مشارکت اولیا با کیفیت آموزشی

هدف پژوهش حاضر، بررسی تاثیر مشارکت اولیا بر کیفیت آموزشی از طریق بهسازی مدارس ابتدایی دخترانه شهر زاهدان بود. که با روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی انجام گردید. جامعه آماری پژوهش را کلیه اولیا دانش آموزان مدارس ابتدایی با تعداد ۵۰۰ نفر تشکیل دادند که با استفاده از جدول تعیین حجم نمونه مورگان تعداد ۲۱۷ نفر محاسبه گردید. روش نمونه گیری تصادفی ساده بود. جهت گردآوری داده ها از پرسشنامه های مشارکت اولیا افضل خانی و عبدی (۱۳۸۹)، پرسشنامه کیفیت آموزشی سروکوال پارسورامان (۲۰۰۴) و پرسشنامه محقق ساخته شیرازی (۱۳۹۳)، بهسازی مدارس استفاده گردید. روایی محتوایی پرسشنامه مورد تایید قرار گرفت. پایایی پرسشنامه ها براساس ضریب آلفای کرونباخ به ترتیب ۸۴/۰، ۷۳/۰ و ۹۴/۰ برآورد گردید. داده های حاصل از پرسشنامه ها در دو سطح آمار توصیفی و استنباطی شامل آزمون ضریب همبستگی پیرسون و مدل معادلات ساختاری از طریق نرم افزارهای SPSS۲۳ و LISREL۸.۸ صورت گرفت. یافته ها نشان داد که مشارکت اولیا بر بهسازی مدرسه، مشارکت اولیا بر کیفیت آموزشی و بهسازی مدرسه بر کیفیت آموزشی اثر مستقیم دارد و همچنین مشارکت اولیا از طریق بهسازی به صورت غیر مستقیم بر کیفیت آموزشی مدارس اثر گذار است.

Keywords:

مشارکت اولیا , بهسازی مدرسه , کیفیت آموزشی