ارائه مدل ساختاری متغیرهای مکنون عدالت سازمانی، اعتماد سازمانی، تعهد مستمر و تعهد عاطفی متغیر خودکارآمدی در دو گروه اعضای هیات علمی و کارکنان دانشگاه آزاد اسلامی استان تهران

ا این پژوهش که با هدف ارائه مدل ساختاری متغیرهای مکنون عدالت سازمانی، اعتماد سازمانی، تعهد مستمر و تعهد عاطفی متغیر خودکارآمدی در دو گروه اعضای هیات علمی و کارکنان دانشگاه آزاد اسلامی استان تهران می باشد، این تحقیق در زمره پژوهش های همبستگی با استفاده از روش های مدل یابی علی قرار می گیرد. جامعه آماری مورد مطالعه شامل کلیه اعضای هیات علمی تمام وقت و نیمه وقت واحدهای دانشگاه آزاد اسلامی استان تهران بوده و برای برآورد حجم نمونه بر اساس فرمول کوکران تعداد ۳۸۴ نفر برآورد شد. ابزار تحقیق پرسشنامه های عدالت سازمانی مورمان (۱۹۹۱)، تعهد مستمر و تعهد عاطفی آلن و میر (۱۹۹۱)، اعتماد اسکات (۲۰۰۳) و گستردگی خودکارآمدی پارکر (۱۹۹۸) استفاده شد. نتایح تحقیق نشان داد که مدل ساختاری پژوهش به صورت متفاوتی با داده های دو گروه کارکنان و اعضای هیات علمی برازش دارد و این تفاوت ساختاری ناشی از تفاوت در دو مسیر ساختاری است. مسیر بین متغیر اعتمادسازمانی و تعهد عاطفی و مسیر بین عدالت توزیعی و خودکارآمدی. بطوری که عدالت رویه ای در کارکنان قوی تر از اعضای هیات علمی تعهد عاطفی را پیش بینی می کند و عدالت توزیعی در اعضای هیات علمی قوی تر از کارکنان خودکارآمدی را پیش بینی می کند. ضریب مسیر بین متغیرهای عدالت سازمانی، اعتمادسازمانی و تعهد عاطفی و ضریب مسیر بین متغیر تعهد عاطفی و خودکارآمدی تنها در کارکنان معنادار است. باقی ضرایب مسیر در دو گروه کارکنان و اعضای هیات علمی در سطح ۰۱/۰ یا ۰۵/۰ معنادار است.

Keywords:

خودکارآمدی مدیران , عدالت , اعتماد سازمانی , تعهد سازمانی