بررسی رابطه بین هوش هیجانی و سرمایه اجتماعی با میل به ماندگاری مدیران مدارس ابتدایی شهرستان لامرد

پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه بین هوش هیجانی و سرمایه اجتماعی با میل به ماندگاری مدیران مدارس ابتدایی شهرستان لامرد انجام شد. جامعه آماری این پژوهش متشکل از ۲۳۲ نفر از مدیران مدارس ابتدایی شهرستان لامرد در سال ۱۳۹۴-۱۳۹۳ می­باشد. حجم نمونه­ با استفاده از فرمول کوکران برابر ۱۴۰ نفر برآورد شد که با استفاده از روش نمونه­گیری تصادفی ساده پرسشنامه­ها توزیع گردید.  به منظور جمع آوری داده ها از پرسشنامه هوش هیجانی آوستین و همکاران (۲۰۰۴) با ضریب پایایی کلی ۸۰/۰، سرمایه اجتماعی سید نقوی (۱۳۸۸) با ضریب پایایی ۷۷/۰ و میل به ترک خدمت مبلی و هورنز (۱۹۷۷) با ضریب پایایی ۸۹/۰ مورد استفاده قرار گرفت و روایی نیز مورد تایید متخصصان قرار گرفت.  جهت تجزیه و تحلیل داده­ها از روش­های آماری ضریب همبستگی پیرسون و ضریب رگرسیون چند متغیره استفاده شد که نتایج حاصل نشان داد؛ هوش هیجانی و سرمایه اجتماعی  پیش­بینی کننده معنادار میل به ماندگاری مدیران است. متغیر هوش هیجانی می­تواند متغیر  میل به ماندگاری را به طور معناداری پیش بینی کند. هم چنین  مولفه های تنظیم عواطف و ارزیابی عواطف می­تواند میل به ماندگاری را به طور معناداری پیش بینی نماید و بین متغیر سرمایه اجتماعی و میل به ماندگاری مدیران رابطه معناداری وجود دارد.  

Keywords:

هوش هیجانی , سرمایه اجتماعی , میل به ماندگاری , مدیران