تبیین نقش خلاقیت درگرایش به نوآوری سازمانی کارکنان دانشگاه بیرجند

پژوهش حاضر با هدف تبیین نقش خلاقیت در گرایش به نوآوری سازمانی کارکنان دانشگاه بیرجند انجام شده است. روش پژوهش توصیفی و همبستگی، از نوع مدل یابی معادله های ساختاری است. جامعه آماری پژوهش، کلیه کارکنان ستادی/ پشتیبانی و کارکنان دانشکده های دانشگاه بیرجند به تعداد ۴۱۴ نفر بوده که با استفاده از روش نمونه گیری طبقه ای با اختصاص متناسب و فرمول نمونه گیری کوکران، حجم نمونه ۱۶۲ نفر تعیین شد. از پرسش نامه خلاقیت با پایایی (۸۹/۰=α) و گرایش به نوآوری سازمانی با پایایی (۹۱/۰=α) برای جمع آوری داده ها استفاده شد. داده ها، براساس سوال ها و با استفاده از تحلیل عاملی تاییدی، تحلیل همبستگی، رگرسیون گام به گام، بررسی میانگین متغیرها و مولفه های آنان و مدل یابی معادله های ساختاری تحلیل شد. نتایج نشان داد، خلاقیت کارکنان در ۵/۳۹ درصد موارد نسبتا مطلوب و در ۵/۶۰ درصد موارد نامطلوب و نوآوری سازمانی نیز در ۸/۶ درصد آنان مطلوب، ۱/۶۹ درصد نسبتا مطلوب و در ۱/۲۴ درصد موارد نامطلوب بود. تحلیل همبستگی نشان داد، خلاقیت با گرایش به نوآوری سازمانی و مولفه های آن رابطه مثبت و معناداری دارد. پیچیدگی، تشنه دانستن بودن و برخورد با واقعیت به عنوان مولفه های خلاقیت، با گرایش به نوآوری سازمانی همبستگی چند گانه داشته و ۳۸ درصد از تغییرات آن را پیش بینی می نمایند. مدل یابی معادله های ساختاری نیز نشان داد، خلاقیت با مقدار ضریب مسیر (۷۷/۰=γ) بر گرایش به نوآوری سازمانی تاثیرگذار بوده است.  

Keywords:

خلاقیت , گرایش به نوآوری سازمانی , نوآوری تولیدی , نوآوری فرایندی , نوآوری اداری , دانشگاه بیرجند