مدل سازی معادلات ساختاری شاخص های آموزشی و تربیتی موثر بر میزان اعتماد اجتماعی شهروندان تهرانی به دانشگاه آزاد اسلامی

پژوهش حاضر با عنوان«بررسی عوامل آموزشی و تربیتی موثر بر میزان اعتماد اجتماعی شهروندان تهرانی به دانشگاه آزاد اسلامی در سال ۱۳۸۹» است. هدف این پژوهش شناخت عوامل تاثیرگذار بر میزان اعتماد اجتماعی در بین شهروندان تهرانی به دانشگاه آزاد اسلامی و دست یابی به یک الگوی نظری تحلیلی می باشد که با استعانت از نظریه های مرتبط، عوامل مهم و اثر گذار مورد بررسی قرار می گیرد. پژوهش حاضر با طرح پرسش هایی که آیا عوامل اشاره شده بر میزان اعتماد اجتماعی به دانشگاه آزاد اسلامی موثر است؟ ضریب تاثیر کدام یک از عوامل و شاخص ها بیشتر است؟، به تحلیل و تبیین موضوع پژوهش پرداخته است. روش تحقیق این پژوهش، پیمایشی و ابزار سنجش، پرسشنامه پنج گزینه ای مبتنی بر مقیاس لیکرت است. اعتبار محتوایی ابزار سنجش با توجه بهCVR۱ بدست آمده ۸۵/۰ است وسنجش روایی سازه ای با استفاده از تکنیک تحلیل عاملی و آماره ۳KMO برابر ۹۱/۰ بدست آمده که در سطح بالایی بوده و نشان ازهمبستگی گویه های مقیاس است. در بحث سنجش پایایی ابزار اعتماد اجتماعی، گویه های منتخب در دو بررسی مقدماتی و نهایی مورد تحلیل قرار گرفتند که نتایج حاصل نشان می دهد مقیاس های بکار رفته از قابلیت اعتماد قابل قبولی برخوردارند. به طوری که ضرایب همبستگی در بررسی نهایی افزایش را نشان می دهد و آلفای مقیاسها در بررسی مقدماتی۹۰/۰ و در بررسی نهایی برابر با ۹۵/۰ است که هر دو در حد بالایی است. نمونه مورد مطالعه ۱۰۰۰ نفر از دانشجویان واحدهای منطقه هشت دانشگاه آزاد اسلامی و والدین آنها هستند که با روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای و در نهایت با استفاده از روش تصادفی ساده انتخاب شده اند. برای انجام مباحث مدل سازی از نرم افزار لیزرل۳  استفاده شده است. نتایج این پژوهش بر وجود یک الگوی رابطه معناداری و مستقیم بین شاخص های متغیرهای مستقل عوامل آموزشی و تربیتی با متغیر وابسته میزان اعتماد اجتماعی حکایت دارد. مهم ترین معرف های شاخص های آموزشی به ترتیب اهمیت غنی بودن کتابخانه،کیفیت آموزشی،امکانات و فضای آموزشی است. به عبارت دیگر با ارتقاء کمی و کیفی شاخص های آموزشی و تربیتی، میزان اعتماد به دانشگاه آزاد اسلامی افزایش می یابد. همچنین مهم ترین معرف های شاخص های اجتماعی به ترتیب اهمیت،پایگاه اجتماعی فرد و جایگاه اجتماعی دانشگاه آزاد اسلامی است به عبارت دیگر با ارتقاء کمی و کیفی شاخص های اجتماعی،میزان اعتماد به دانشگاه آزاد اسلامی افزایش می یابد. همچنین نتایج الگوسازی معادلات ساختاری حکایت از رابطه بین متغیرهای مستقل و متغیر وابسته است. با توجه به شاخص های الگوسازی می توان استدلال کرد که مدل های ارائه شده از برازش خوبی برخوردار بوده و انطباق مطلوبی بین مدل به تصویر درآمده و یا مدل ساختاری شده با داده های تجربی فراهم گردیده است. به عبارت بهتر متغیرهای فوق صلاحیت لازم را جهت استفاده در قالب یک مدل نهایی پژوهش را دارند.  

Keywords:

اعتماد اجتماعی , دانشگاه آزاد اسلامی , مدلسازی معادلات ساختاری , آموزشی , تربیتی