ارائه یک روش خوشه بندی و مسیریابی آگاه از انرژی مبتنی بر پایداری لینک در شبکه های موردی پروازی

به دلیل گسترش انفجاری فناوری های ارتباطی و شبکه های بی سیم، اخیرا هواپیماهای بدون سرنشین ظهور کرده اند و به زودی بخش زیادی از فضای آسمان را اشغال میکنند. هواپیماهای بدون سرنشین ممکن است در ماموریت های پیچیده به عنوان یک شبکه موردی سازماندهی شده، مورد استفاده قرار گیرند؛ بنابراین شبکه های موردی پروازی مشهور، طراحی شده اند. مهمترین مزیت شبکه های موردی پروازی، نظارت، قابلیت اعتماد و مقیاس پذیری است. به منظور خوشه بندی گره های شبکه موردی پروازی، گام های انتخاب سرخوشه، تشکیل خوشه و به روزرسانی سرخوشه صورت می پذیرند. در فاز اول روش پیشنهادی به منظور خوشه بندی گره ها، الگوریتم k-mean مورد استفاده قرار میگیرد. انتخاب سرخوشه در روش پیشنهادی بر اساس پارامترهای انرژی باقیمانده و فاصله با اعضای خوشه انجام میشود. در فاز دوم روش پیشنهادی برای انتخاب مسیر بهینه، از گره عضو خوشه تا سرخوشه است. در این فاز مسیریابی بر اساس ارزیابی گره های همسایه و با در نظر گرفتن پارامترهای فاصله تامبدا، فاصله تا سرخوشه و انرژی باقیمانده انجام میشود. در فاز مسیریابی بین سرخوشه ها نیز انتخاب گره های سرخوشه همسایه جهت ارسال بسته به مقصد با استفاده از پارامترهای اختلاف سرعت، اختلاف جهت و فاصله تا مقصد انجام میشود. روش پیشنهادی یک روش خوشه بندی و مسیریابی پایدار در شبکه موردی پروازی است که عملکرد آن با روش BICSF مقایسه شده است.

Keywords:

شبکه موردی پروازی , مسیریابی , خوشه بندی , الگوریتم k-mean