مقایسه ی اثربخشی زوج درمانی شناختی رفتاری و طرحواره درمانی بربهبود رضایت زناشویی زوجین متقاضی طلاق در شهر مشهد

هدف تحقیق حاضر مقایسه ی اثربخشی زوج درمانی شناختی رفتاری و طرحواره درمانی بربهبود رضایت زناشویی زوجین متقاضی طلاق در شهر مشهد است. پژوهش حاضر نیمه تجربی از نوع پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل است. جامعه آماری شامل زوجین در آستانه ی طلاق مراجعه کننده به مراکز مشاوره ی شهر مشهد بودند. از میان زوجین در آستانه ی طلاق، ۴۵ نفر به شیوه تصادفی ساده انتخاب شده و در سه گروه ۱۵ نفره یعنی دو گروه آزمایش و یک گروه کنترل به تصادف جایگزین شدند. روش گردآوری اطلاعات در این تحقیق به صورت میدانی و کتابخانه ای است. ابزارهای گردآوری داده ها، پرسشنامه رضایت زناشویی انریچ )اولسون، )۱۹۸۹ و پروتکل طرحواره درمانی) ۱۰ جلسه( و پروتکل زوج درمانی شناختی رفتاری)۱۰جلسه( بودند. جهت تجزیه و تحلیل آماری داده ها و بررسی فرضیه تحقیق از طریق نرم افزار آماری Spss۲۶ از آزمون تحلیل کواریانس چند متغیره همراه با آزمون تعقیبی استفاده گردید . نتایج حاصل از آزمون فرضیه تحقیق نشان داد که رویکردهای زوج درمانی شناختی رفتاری و طرحواره درمانی هر دو بر بهبود رضایت زناشویی زوجین اثر گذارند و رویکرد طرحواره درمانی در بهبود الگوهای ارتباطی زوجین از رویکرد زوج درمانی شناختی رفتاری اثر گذارتر است.

Keywords:

طرحواره درمانی , زوج درمانی شناختی رفتاری , رضایت زناشویی زوجین , طلاق